Ellerinde uçurtma gibiyim. Kendince beni gökyüzüne çıkarıp o engin mavilikte özgürce uçurduğunu zanneder bir haldesin. Aslında beni sana bağlayan ince bir ip ve aramızda yer ile gök kadar mesafe var ve sana sesimi duyurmam imkansız. Uçurtma olmak iyi bir şey değil sevgili. Beni sana bağlayan ipe güvenemiyorum. Rüzgarlar çok sert esiyor ve ben yırtılmaktan korkuyorum. Uzaktan ne güzelim değil mi sana? Ya sen, ne güzelsin yalnızlığımın ortasında...
Tamer Aydın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİDİŞİNE NOTLAR
PoesíaÖyle ansızın yani apansız gidenlerin ardından asla duyamayacakları sözlerdir kalemimden dökülenler...
