LİSE KADERİM

1.0

Multi:ege ve liva
Bu bölümde 6dilara ya ❤️
Aslında daha geç yazardımda bekletmiyim dedim sınıra ulaşılmamış
Hayalet okuyucu olmayın oy verin!!

Sabah uyandım ve hayret şaşırtıcı bir şekilde alarmın sesiyle değilde babamın sesiyle uyanmıştım
"Kızım hadi kalk okula geç kalma"
İyi be of kalkıyorum bi uyutmadınız zaten
yok bana rahat, yok bana refah,hep bana zulüm, hep bana hüzün
Kahpesin dünya vermedin huzur

Söylene söylene banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım dolabımı açtım kıyafetler bana bakıyor ben onlara belki bi 15, 20 dakika bakışmışızdır hayır ne bakıyorsan salak zaten okul elbiseni giyceksin okul elbisemi alıp giyindim saçlarımı sadece tarayıp salık bıraktım ve çantamı alıp aşağıya indim babamı annemi kocaman öpüp masaya oturdum
"Günaydın kızım bugün ailecek kahvaltı yapalım diye geç gideceğiz işe"
  "Siz dünyanın en harika anne babalarısınız"
"Ee beren okul nasıl gidiyor tatlım"
  Gitmiyor baba gitmiyor özel hayatımıda sikti bu okul yok kalmadı hayat okul hayatını yaşamaktan yaşayamaz oldum boğaldum.
Her ne kadar böyle demek istesemde tabiki böyle demedim
"Güzel gidiyor babacım ve özellikle tabi matematik neyse benim küçük ailem okula gidiyorum ben yoksa geç kalıcam bay bayyyy"

Ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım ve yürümeye başladım daha 5 adım atmadan omuzumda bir el hissettim kızlardır diye düşünmüştüm ama kızlar değildi e onlar değilse tabi kim olabilir 2. Baş belası yağız tabikide
"Günaydın güzellik"
"Günaydın yağız"
"E nasıl gidiyor plan hiç yaklaştınmı barana"
Ya evet ayıp ediyorsun dudağından bile öptüm çocuğun
"Evet kızların bulduğu şu havuz planını yaptık"
"Salak olma beren bu planı ben kurdum kızlar önce biraz itiraz etselerde sonda bişey demediler "
Zaten böyle acımasız planları anca sen kurarsın yağız bey bi insanın duygularıyla oynamak nedir ya nedirrr
"Ya yağız acaba bu plan olmasamı ha boşver sen ben küçük bir ceza bulurum"
"Beren!"
Sinirlenmişse benziyordu bende sesimi çıkarmadım zaten okula gelmiştik

Sınıfa çıktık kızlar benim masamda toplanmış gülüşüyorlardı yanlarına gidip "hayırdır ne bu enerji"
Duru;
Hoşgeldin knk hiç ya ne olsun livanın espirileri işte onlara gülüyoruz
Dila;
Bu kız insanı çileden çıkartır ya neyse hoşgeldin prenses
"Hoşbulduk kızlar ya ben naptım 17 yıl boyunca bu salağın espirileriyle birazda siz çekin ldkdkdks"
Zil çaldığı anda kapıdan baran ve diğerleri girmişti tam arkasından bizim dakik coğrafya hocası bu ne dakiklik koçum sanki dersin biz kaçıyoruz
"Günaydın çocuklar"
"Saol"
"Oturabilirsiniz hadi hemen derse başlayalım sizde geri kaldık zaten "
Al işte geç kaldın geç hemen derse başla zaten

Hocanın tahtaya yazdıklarını yazmaya başladım barana baktığımda bir şeyler karalıyordu ama sanırım yazmıyordu
Silgiye elim gittiğinde benimki altta baranın eli üste bir şekilde duruyordu bir kaç saniye gözlerime baktı gözleri çok güzelmiş kirpikleride ayrı güzel düşüncelerimden ayrılıp elimi çektim baranda gözlerini ayırmıştı silgiyi alıp defterime yöneldi ve yanlış yazdığım yeri sildi ve tekrar masaya koydu
"B-ben teşekkür ederim"
Her ne kadar çabalasamda kekelememe engel olamamıştım korktuğumdan değil tabiki sadece bu aralar beni çok şaşırtıyordu o eski barana ne olmuştuda böyle uysal olmuştu anlamıyorum ama hep böyle kalsın
"Önemli değil"
Önüme dönüp yazmaya devam etmiştim

Coğrafya hocası;
İki kişi bana öğretmenler odasından büyük dünya fiziki haritasını getirsin hömm liva ve Ege sizi seçtim pikaçu öğretmenler odasından haritayı getirirmisiniz biraz ağır o yüzden asansörle gidip gelin beliniz ağrımasın hadi bakim
  Coğrafya hocasını seviyordum hem komik hem anlayışlıydı ama coğrafya dersinden nefret ediyordum zaten sevdiğim tek ders matematikti 

Ege nin ağzından;
Hoca livayla beni seçmişti garip ama onu seçtiği için mutlu olmuştum liva dan hoşlanmıyordum yada ben öyle zannediyorum ama çok tatlı ve ayrıca güzeldi asansöre bindik ve 1. Kata indik ögretmenler odasına girip haritayı arıyorduk
"Nerde olduğunu biliyormusun liva"
"Bilmiyorum ama dolabın yanında olabilir gel bakalım"
Dediği gibi ordaydı liva bir ucundan ben bir ucundan tutmuş asansöre gittik

3. Kata bastım ve yukarı çıkıyorduk aniden bir ses geldi ve asansör durdu kırmızı ışıklar yanmaya başlıyordu asansörde kalmıştık
Liva elinden haritayı bırakıp
"Ege ege yardım et korkuyorum"
Hemen elimde tuttuğum haritayı bırakarak livanın yanına geldim
"Tamam güzelim bak gelip bizi kurtarırlar sen yeterki sakin ol tamammı"
Ellerimle yüzünü avuçlayıp yüzüme çevirdim çok korkmuştu inşallah kuzeni beren gibi klostrofobi si olmaması için dua ediyordum 
"Geçecek tamammı yanında ben varım bişey olmayacak"
Dediğim anda bana sıkıca sarıldı
"Sana güveniyorum ege ama lütfen burdan çabuk çıkalım"
"Tamam hadi gel düğmelerin arasında zil işareti olması lazım yardım çağıralım sağ alt köşede o tuşu bulup basmıştım diğer elimle livanın elini tutuyordum titriyordu korkuyordu ama belli etmiyordu birden kapıya gidip kapıyı yumruklamaya başladı
"Açın kapıyı imdattt burda kaldııık yardım edinn lütfenn"
Diye bağırıyordu
"Liva sakin ol lütfen sen dur ben bağırıcam
Yardım edin kimse yokmuu asansörde kaldık yardım edinn"

Berenin ağzından
Yazması bitti şuan ders anlatıyordu ama birden aklıma liva gelmişti neredeyse ders biticekti ama ne liva ne ege gelmişti merakımdan hocaya
"Hocam liva ve ege nerde kaldı hâlâ gelmedilerde"
"Evet neden gelmedilerki acaba bulamadılarmı ceren (en önde oturan kız) sen bi bakıp gelebilirmisin nerdeler
Ceren;
Tabi hocam
Diyip çıktı hayır abicim ben haber veriyorum ceren denen kız gidiyor ne güzel dersten kaytarcaktım te Allahım ya

Ceren;
Merdivenlerden inip öğretmenler odasına gittim ama orada yoklardı asansörün oraya gitmeye başladım yaklaştıkça bir ses geliyordu asansörden yoksa!
Hemen asansörün yanına gittim ağlamaklı bir sesle imdat yardım edin sesleri yankılanıyordu emindim bu livanın sesi hemen sınıfa koşup kapıyı bile çalmadan içeri girmiştim
"Ho-hocam liva ve e-ege asan ay asan-asansörde kalmışlar yardım edin"
Beren;
Cerenin söylediğiyle kan beynime sıçradı resmen başımdan kaynar sular inmişti
Beren,dila,duru,baran,oğuz,görkem;
Nee!!
Hepsi ayağa kalkıp koşmaya başladı hoca arkalarında koşuşturuyordu
Ögretmen;
Oğuz oğlum koş çabuk müdürü çağır çabuk
Oğuz koşa koşa müdürün yanına gitmişti evet ağlıyordum livaya bişey olursa yaşayamazdım o benim kuzenim kardeşim herşeyim
Müdür ve bir kaç adam gelmişti 2.katın hafif altında kalmışlardı kapıyı açmaya çalışıyorlardı ben ise bir yandan livaya teselliler veriyordum dila ve duruda öyle baran oğuz ve görkemde baya korkmuşlardı sonuçta ege içerde
Bi 10 dakika sonra kapıyı açmışlardı liva koşarak çıktı ve kızlarla beraber livaya sımsıkı sarıldık ağlamıştı ama sakinleştirdik baran ve diğerleri eğeyi merdivene oturtmuşlar bişeyler konuşuyorlardı bir yandan saçlarını dikleştiriyorlardı harika bir arkadaşlıkları var ben onlara bakarken eğe kalkıp livanın yanına geldi
"Liva iyisin öyle değilmi "
"Evet sayende daha iyiyim teşekkür ederim "
Diyip Ege'ye sarıldı evet tabiki şaşırmıştım zaten bugün hayatım şaşırmakla geçti
Baran;
"Dün bir bugün iki erkekler kızların kahramanı olmaya devam ediyor"
Dedi ve bana göz kırptı ne dediğini sadece ben değil kızlar ve oğuz,ege,görkemde anlamıştı gizlide olsa hepsi sırıtıyordu ben ise baranın gözlerinin içine bakıyordum kilitli kaldım gözlerinde...

1046 kelime yazdığım en uzun bölüm
İnşallah beğenirsiniz
Vote ve yorum atın hayalet okuyucu olmayınn!