- 20

794 130 32
                                    

; Chaeri

Aku menjilat popsicle yang dah mula cair tu. Aku duduk atas kusyen sambil tangan cuba capai remote tv.

Ahh nikmat dunia

Aku pandang Hyuck yang sedang turun tangga.

"Hyuckie, nak popsicle tak? Aku buat sendiri~"

Dia terus berjalan tanpa menoleh ke arah aku. Matanya fokus ke arah handphone di tangan.

K

Takpe Riri, husnudzon dia tak dengar.

Aku terus sambung tengok tv.

* * *

Aku.

Bosan.

Aku guling-gulung atas katil. Fon tu aku capai. IG tu berapa kali dah aku scroll sampai naik gambar sama dua tiga kali. Twitter aku lak timeline selalu mengecewakan.

Aku terus campak fon ke tepi dan sambung guling.

Kau faham tak bila kau lonely dan kawan-kawan kau semua takde waktu weekend?

Tapi saya ada sorang lagi mangsa saya.

Aku berjalan ke arah bilik Hyuck yang selang satu bilik dengan aku. Pintu bilik dia aku ketuk.

"Hyuckie~"

Takde respon ah.

"Yow Hyuck, aku ni!" aku jerit sikit.

Hm dia tidur kot. Aku sengih panjang. Lagi seronok aku nak kacau dia.

Aku terus buka pintu bilik tu senyap-senyap takut dia terjaga. Aku menjengket pelan-pelan untuk mendekati dia yang berbaring membelakangi aku atas katil.

"Kau nak apa?" kata Hyuck tanpa toleh belakang.

Langkah aku terhenti.

Dia tak tido ke sial. Hancurs plan aku.

"Saja, boshan" aku landing sebelah Hyuck.

"Bosan bosan baru nak cari aku." kata Hyuck lagi tanpa memandang aku.

"Alorh marah ke? Manade~" aku gonyol kepala aku ke belakang Hyuck beberapa kali.

Eh jap.

"Kau tukar perfume eh?"

Seingat aku perfume dia tak bau kuat macam ni.

"Yang kau nak kisah kenapa?" kata Hyuck tanpa pandang muka aku. Lagi sekali.

"Kau marah kat aku ke Hyuck?" aku kuis-kuis belakang badan dia.

"Tak lah suka"

"Mende siak. Kalau kau marah cakap jelah, bukannya aku boleh baca pun fikiran kau!" aku mula naik angin.

Hyuck diam. Dia langsung tak bergerak.

"Hyuckie.." kalini aku bersuara lembut. Lengan dia aku goyang pelan.

"Kalau kau takde urusan mustahak dengan aku, kau boleh keluar"

Tak pernah-pernah Hyuck dingin ngan aku sampai macam ni. Even kitorang jarang cakap kat rumah, tapi takdelah sampai macam ni.

Aku berjalan mendekati pintu bilik dia.

Aku pandang dia.

"Hyuck, apa-apapun yang jadi, dengar lah dulu. Jangan terus amik tindakan." aku berjalan semula ke bilik aku.

Fon tepi katil aku capai.

Aku buka mesej aku ngan Hyuck.

hyuckgendut☀️

hyuckie
jangan marah-marah
takut nanti lekas tua
riri setia orangnya
takkan pernah mengkhianat
seen

HAISH PENAT AH CENGGINI

Aku buka google pulak.

Pakcik google tahu semua an. Bukan macam pakcik oren. JKJK

Aku mula menaip apa yang aku nak cari.

cara nak pujuk abang merajuk

[ C ] jijik | hrjWhere stories live. Discover now