Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(6 Sene Önce )
"Hayır istemiyorum sevgilim. Bir puşt için yarış yapmanı istemiyorum."Gözlerimden yaşlar akarken konuşuyordum ama beni takmıyordu bile.
"Sana! Adamın dediklerini duydun. Beni seninle tehdit ediyor. Ne yapmamı bekliyorsun? Senden vazgeçeyim o da seni becersin mi?" İşte takıntılı bir sapığım vardı ve bu adam Jungkook'u benimle tehdit etmişti.
"Ya Jungkook! Kaçıp gidelim buradan. Bizi kimse bulamaz. Ne o ne de adamları. Niye hala yarışmak konusunda ısrarcısın? ÖLMEK Mİ İSTİYORSUN?" Sesim fazla sert çıkmıştı. Çaresizlikten.
"Olmaz dedim Sana neden anlamak istemiyorsun ki? O piç ne yapar ne eder bizi bulur. Ayrıca biliyorsun o benim çok yakın arkadaşımdı. Yani beni benden daha iyi tanıyor." Bunları da duyunca gözyaşlarıma bir yenileri daha eklendi sırayla.
"Biliyorum ama o.. böyle biri değildi Jungkook. Ne oldu ona?" Böyle söyleyince gözlerinden yaş aktı.
Gözlerini yavaş yavaş benimkilere çıkardığında içindeki öfkeyi gördüm gözlerinde.
Konuşmuyordu sadece bakıyordu.
"O.. s-sadece biraz olsun-" Konuşmasına izin vermeden sımsıkı sardım ona kollarımı fakat bana karşılık vermedi.
