4.BÖLÜM

1.6K 93 24
                                    

Korku bütün bedenimizi sarmıstı.Etraf zifiri karanlıktı.Amiral verdiği nefesi kulağımın dibinde hissediyordum.Ne halt yemeye çağırdık ki .Amiral mavi gözleriyle arkamızdan nefesinizi bize duyuruyordu.Gözlerimden akan inci tanesi yaşlar akarken bir elin gözümümün yaşını sildi.Kulağima yaklaştı."Sakın bir daha ağlama inci tanelerden yaşlar gelmesin küçüğüm."
Bu lanet ses tanıdıktı.Allahım bizi kurtar. Bir anda ışıklar geldi. Karşımıza yaķlaşık 190 boyunda kömür saçlı siyah takım elbiseli deniz gözlü ay ışığı beyaz teni siyah hilal kaşlı biriydi.
Amiral kaşlarını çatarak işaret parmağını bize salladı."Sizler canınızamı susadınız .Beni rahatsız ettiniz sizi geberticeğim."
Gözlerini bana çevirdi.Bana doğru yaklaştı."Senin kalbini istiyorum."
Amiralin mavi gözlerinden alevler çıkıyordu."Beni siz çağırdınız.Asıl sız benden ne istiyorsunuz."Amiralın yüksek kalın sesi açıķ olan pencerelerler bir anda kapandı.Çığlık atarak tuğçe evden kaçtı. Ben ateşmavisi gözlü amiralla baş başaydım.Lanet olsun babamda yok .
Amiral yanıma oturdu.Gözlerime sevgiyle baktı.Sanki beni değilde gözlerimin içindeki hayal ettiğim cennet bahçesini görüyordu .Korkudan nutkum tutuldu.Allahım nefes almayı unuttum.
Amiral kibarca elimi kendine çekti ve elimi tutarak gözlerime baktı."Artıķ başbaşayız gülüşünde can bulduğum.Açıkcası beni çağırman hoşuma gitmedi değil.Ama ben yerine baskasıda gelebilirdi.ozaman sen ve tuğçe ölürdünüz birdaha yapmayın.Şimdi sorulara gelelim .istediğin soruyu sor."
Boğazımda sanki koca bir lokma tıkanmıştı.zorla yutkundum."Amiral kaç yaşındasın "
Amiral ufak bir tebesum etti."350"
Gözlerini faltaşı gibi açtım.Karşımda duran 25 yaşlarında bir genç adamdı.
Amiral sırıttı."Bakmaya doyamadın "
Hemen silkelendim.İşaret parmağımı amirale dogŕu salladım."Sen kendini beğenmiş ateşin dumanından yaratılmış varlık senin tipimin mi varda sana bakıcağım.Ayrıca dünya aleminde insan kalmasa yine sana bakmam."
Amiral beni kendine doğru çekti.Gözlerinde öfkelerin dügümlendigini görüyordum."Bana bak güzellik beni sinir etme.Sen topraktan bende ateşin dumanından yaratıldım.ve benimde kendime göre karızmam var.Ayrıca seni ne bu dünyada nede benim dünyamda başkasına bırakmam anladınmı?"
Korkudan dilim tutuldu.Kafamı onaylarcasına salladım.
Şimdi nefret ateşiyle yandığım amiral karşımdaydı.Bu lanetten kurtulmak için içimden dua ediyordum.

Yazar Rainwomenangel
Nasılsınız menevişlerim😁
Sude ile beraber yazıyoruz😀
Bu bölüm sizce nasıldı.

Aşık CinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin