Emperyo Lazaro

12:

Narito ako ngayon sa kwarto ko, the ambiance of my room felt weird.

Para bang may nagmamanman saakin and the room felt warm. Sira yata yung AC.

I tied the curtains and open the window, matagal ako napatingin sa langit, maraming bituin, tahimik. Not until i saw tall figure under the street-light.

Matangkad ito ngunit hindi ito nagalaw doon sa kinatatayuan niya, lalo lumamig ang paligid, patay-bukas ang ilaw ng street light, mukhang mapupundi na ito.

Natuluyang nawala ang ilaw, ngunit nakita kong umalis ang lalaking nakatayo roon, that's creepy.

Pero bigla akong may naramdamang kamay sa balikat ko, malamig ito.
Tumalikod ako upang tignan ito, this isn't my brother nor Uncle or Rio.

May hawak itong baril at itinutok sa ulo ko, hindi ako makasigaw at makagalaw, but as he was about to pull the trigger bigla napaluwang ang kapit ng lalaking may hawak saakin.

Si kuya!

" Kira, are you hurt? Sinaktan ka ba niya? Jesus Christ. " alo sakin ng aking kapatid, nanginginig ito at anh labi ay dumudugo.

Dumudugo?

Hindi parin ako makapagsalita, hirap ako huminga, at nanatiling nakatayo, pero ramdam ko ang takot ng Kuya ko.

Hanggang sa nakarinig ako ng tunog ng putok ng baril. Hindi isa, kundi apat na putok ng baril sa likod ng aking kapatid.

Napatingin na lamang ito saakin, sabay hinugot niya ang baril at binaril din ang misteryosong lalaki.

Niyakap lang ako ni Kuya, at ngumiti ng mapait, his lips bled, his eyes brimmed with tears, ayaw niya akong iwan.

Please don't leave me.

" Kuya? Kuya! " sigaw ko habang yapos-yapos ang bangkay ng aking kapatid, hindi pwede! Hindi niya ko pwede iwan!

" Asher, i know you can hear me. Wake up! " iyak ko, habang inaalo ang bangkay ng aking kapatid, he can't be dead! Hindi ako papayag!

" Kuya, please don't leave me. I'm not okay, fuck! I will never be okay if you leave me. Please stay with me, kuya. Tangina lumaban ka! "

Dumating si Uncle sa kwarto ko nadatnan akong naiyak at yapos-yapos ang malamig na bangkay ng aking kapatid na duguan.

" Kira! "

sigaw ng boses sa aking ulo.

" Kira, wake up! "

sigaw muli ng boses.

" Kira, gising! "

Napamulat ako, bumungad saakin ang pagod at takot na ekspresyon ng kapatid ko.

Niyakap ako nito, halos mangiyak-iyak na 'ko sa takot na akala ko patay na kapatid ko.

" What's wrong? I heard you screaming my name. You're scaring me. " tanong ng kuya ko na lalo humigpit ang yakap saakin.

Hindi ko napigilang maglandas ang luha ko, nanginginig parin ako sa takot, hindi ko aakalain na ganon ang mapapanaginipan ko, na si kuya ang nawala roon.

" Kira! Asher! What happened? " dumating si Uncle, bakas sa mukha ang gulat at kaba, nagising siguro ito sa pagsisigaw ko.

" i heard her crying and screaming my name, Uncle. Natakot ako kaya sinira ko na pinto ni Kira. " bigkas ni kuya habang hinahaplos nito ang likod ko.

Ramdam ko din ang bilis ng tibok ng puso niya, ang paghinga niyang madali, at ang nanginginig niyang katawan. Natakot ko si Kuya ng sobra. Ngayong alas dos ng madaling araw.

" Dear Lord, are you alright, niece? Do you want something? " lumapit si Uncle, umupo ito sa dulo ng kama nakaharap saakin.

" Water. " bulong ko.

" She wants water, Uncle. "

Tumango si Uncle at madaling lumabas para kumuha ng tubig sa kusina.

'di rin nagtagal ay bumalik na rin si Uncle na may dalang isang baso na may tubig at pitsel.

" Asher, please stay with her for tonight. "

" Of course, Uncle. "

Bago umalis si Uncle ay hinalikan nito ang ulo ko at ang sa Kuya ko. Pero hindi ko maiwasang isipin ang napaniginipan ko tuwing titingin ako kay Kuya. Natatakot padin ako. Sobra. Hindi na pwede maulit ang nangyari noon. I can't let it happen again.

" You had a nightmare? "

napatango nalamang ako at nagiiyak muli, pero ramdam ko ulit ang pag alo ng kapatid ko saakin, his voice calmed my nerves down. He's my shelter.

" Please don't leave me. "

Natahimik ang kapatid ko, at lalo humigpit ang pagyakap nito saakin.

" As long as i live, i won't leave your side. "