Chapter-8

230 14 0
                                    

"ဖူးရေငါ့ကိုအဖြေပေးတော့လေ"

"ဘာကိုအဖြေလဲ အခုမှစဉ်းစားနေတုန်းဘဲရှိသေးတယ်"

"နင်ကလည်းဟာ....မရက်စက်ပါနဲ့..."

"ငါကဘာတွေရက်စက်နေလို့လဲ"

"သိဘူးဟာ အဖြေပြန်ပေး"

"ပေးဘူး.."

"နင်နော်"

"ဘာလဲ😒😒"

"ပေးဟာ..."

"တော်ပြီဟာ...မရစ်နဲ့တော့ Monday ကြရင်ပြောပြမယ်"

"ပြီးရောဟာ"

************************************
(Monday)

"ဟဲ့ဖူး"

"ဘာတုန်း"

"ဒီနေ့ကဘာနေ့လဲ.."

"တနလ်ာလေ"

"ဟီး....."

"ဘာဟီးတာလဲ 😒"

"နင်ငါ့ကိုအဖြေပေးတော့လေ"

"ငါနင့်ကိုနောက်မှပြောမယ်"

"နင်ကလဲဟာ"

"မသိဘူးဟာ ငါသွားပြီ"

ဖူးရဲ့မျက်နှာမှာတစ်ခုခုကိုစိတ်ညစ်နေတဲ့ပုံကိုနှင်းတွေသည်။

*ခနအကြာ*

ဖူးဆီကစာတစ်စောင်ကိုနှင်းရသည်။

စာထဲ၌.....

နှင်း.....
ငါသေချာစဉ်းစားပြီးပြီ ငါကမိန်းကလေးချင်းမတွဲတတ်ဘူးငါနင့်ကိုသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုအရမ်းချစ်ပါတယ်ဟာဒါပေမယ့်အဲ့လိုတွဲဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူးငါနင့်ကိုစောင့်ခိုင်းမိတာတောင်းပန်ပါတယ်ဟာငါနင်နဲ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုခင်ချင်ပါသေးတယ်...

နှင်းတစ်ယောက်ထိုစာကိုဖတ်ပြီးရင်ထဲ၌ပြောင်းဆန်သွားသည်။ဒါပေမယ့်အတတ်နိုင်ဆုံးပြုံးပြီးနှင်း... ဖူးကိုလှည့်ပြောလိုက်သည်က ....

"ဖူး ငါဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"......

နှင်းဘဝမှာဒါကဒုတိယအကြိမ်ချစ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည် သိုသော်လည်း နှင်းသည် ဖူးကိုဘယ်တော့မှသူများကိုမချစ်ဘူးတဲ့အချစ်မျိုးနဲ့ချစ်သည်။
************************************

ဒီနေ့နဲ့ဆိုရင်နှင်းကျောင်းမတက်တာ၁ပတ်ရှိပြီ.....

"ကဲ ငါလည်းဒီကလေးမလေးကိုဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူးကျောင်းဘဲထုတ်ရမလား ဒီနေ့သူပျက်ရင်တော့မှင်နီတားပြီးထုတ်ရတော့မယ်"

 လေလွင့်ငှက်..Where stories live. Discover now