Chapter-11

186 16 0
                                    

"အမနှင်းလက်မှတ်လေး"

"အားလုံးခနလေးပါနော် ညီမ လူနာကြည့်စရာရှိသေးလို့ အော်ဆရာမ ဟို ကား accident ဖြစ်တဲ့လူနာလေ သူသက်သာလား
ဆေးရုံစရိတ်ဘယ်လောက်လဲမသိဘူး တကယ်လို့တစ်ခုခုလိုရင် ဒီက ညီမလေးကို အကုန်ပြောလို့ရတယ်နော်ဆရာမ သူ့က ညီမရဲ့အတွင်းရေးမှူးပါ လိုအပ်တာအကုန်ပြောပါဆရာမ"

ဖူးကတော့တစ်လုံးမှမပြောနှင်းကိုဘဲစိုက်ကြည့်နေသည်။နှင်းသူ့ကိုမမှတ်မိဘူးလား

"ဆရာမ.."

"..."

"ဒီမှာ ဒီမှာ"

"အော် ဟုတ်ကဲ့ညီမ"

"ဆရာမ လိုအပ်တာရှိရင်အကုန်ပြောပါနော်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ"

"သူ့ကိုလည်းဂရုစိုက်ပေးပါ"

"ဟုတ်ကဲ့"

"အဲ့ဒါဆိုခွင့်ပြုပါအုံး ညီမ secretary ကိုထားခဲ့မယ်နော်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒါနဲ့ ညီမ..."

"ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"

"အမကိုမမှတ်မိဘူးလား'

နှင်းသူမ၏မျက်မှန်ကိုချွတ်လိုက်ပြီးဖူးကိုစိုက်ကြည့်နေသည် ထို့နောက်

"ဘယ်သူလဲမသိဘူး..?"

ဖူး စွန့်အ သွားသည်။နှင်းရယ်..ငါလေ..နင်အရမ်းချစ်တဲ့ဖူးလေ ငါ့ကိုမေ့သွားပြီလားဟာ
စိတ်ထဲမှာအကြိမ်ကြိမ်စကားလုံးများပြောနေပေမယ့်အပြင်ကိုတော့တစ်လုံးမှထွက်မလာခဲ့..ပြောဖို့စကားလည်းမရှိ..

"Bezz bezz bezz"

ဖူးကံကောင်းသွားသည်လို့ဘဲပြောရမလား နှင်းရဲ့ ဖုန်း vibration. မြည်လာသည်။

"အော်ဟုတ်ကဲ့ ညီမအခုလာခဲ့ပါ့မယ်"

"..."

"ဟုတ်ကဲ့ဆက်ဆက်လာခဲ့ပါ့မယ်"

"အော်ဆရာမခွင့်ပြုအုံးနော်"

ဖူးဘာမှမပြောခေါင်းလေးသာညိမ့်လိုက်သည်။အဲ့ဒီနေ့တစ်နေ့လုံးဖူးဘာစကားမှမပြော...

"Bezz bezz bezz.."

"Hello"

"ဖူးနင် Yangon ကိုအပြောင်းကြတယ်ဆို"

 လေလွင့်ငှက်..Where stories live. Discover now