Chapter 17 zawgyi

231 9 0
                                    

ညီမ ႏွစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္းေပးပါ"

"ဟုတ္မမ ဒီမွာ အခန္းနံပါတ္201ပါ အမတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့မွတ္ပံုတင္ေလးထားခဲ့ေပးပါရွင့္"

"ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္ ဟီး"

"ဖူး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနမယ္ေနာ္ စိတ္ညစ္စရာေတြအကုန္ေမ့လိုက္ေတာ့ ငါတို႔အားတုန္းေလးကဲၾကမယ္"

"ေအး ေဆာ့မယ္😁"

"အမ သူ႔ေနာက္လိုက္သြားလိုက္ပါ သူအခန္းလိုက္ျပပါလိမ့္မယ္"

"ညီမေရႏွစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္းေလာက္"

ဖူးရင္းရင္းႏွီးႏွီးအသံၾကားလိုက္ေတာ့

"ႏွင္း...."တိုးတိုးေလးေရရြတ္လိုက္သည္။

ေဘးနားမွာမိုးျမင့္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနလိုက္တာႏွင္းရယ္ နင္ငါ့ကိုေမ့ႏိုင္သြားၿပီလား ေအးေပါ့ေလ ငါကနင့္ကိုစိတ္နာေအာင္လုပ္ခဲ့တာကို ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ငါေက်နပ္ပါတယ္ဟာ မိုးျမင့္ကနင့္ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္ႏိုင္တာကို ငါေနာက္ဆုတ္ေပးလိုက္တာမွန္ပါတယ္ႏွင္းရယ္...

က်ေတာ့မၫ့္ဆဲဆဲ မ်က္ရည္စမ်ားကိုမ်က္ေတာင္ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္လိုက္ၿပီးဖယ္ရွားလိုက္သည္။

ႏွင္းမျမင္ပါေစနဲ႔လို႔ဘဲဆုေတာင္းၿပီး လွၫ့္ထြက္သြားလိုက္သည္ သို႔ေသာ္ ဖူးရဲ့ဆုေတာင္းကမျပၫ့္ခဲ့ပါဘူး ႏွင္းသူမကိုျမင္သြားသည္ ဒါေပမယ့္ ဖူးထင္ထားသလိုမဟုတ္ခဲ့ သူက ဖူးကို သူစိမ္းတစ္ေယာက္လို ဘယ္တုန္းကမွ မပတ္သတ္ဖူးခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္လို႔ၾကၫ့္လိုက္ၿပီးေတာ့ ေဘးနားကေနျဖတ္ေလ်ွာက္သြားလိုက္တာ.....

နင္ေနႏိုင္တယ္ေနာ္ ႏွင္း.......

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"ဖူးရယ္ စိတ္ေလ်ာ့ပါ နင္တစ္ခါမွေသာက္ဖူးတာလဲမဟုတ္ဘူး"

"ငါမွားသြားၿပီမိုး ငါ ငါသူ႔ကိုအမုန္တိုင္းေျပာလိုက္ရမွာ ငါ့ကိုမိုးျမင့္ခိုင္းလို႔ ငါလိမ္ခဲ့ရတာပါလို႔ငါေျပာလိုက္မွာကြာ"

ခြမ္း…!!

ဖူးစိတ္တိုတိုနဲ႔ နံရံကိုေသာက္လက္စဖန္ခြက္နဲ႔ကိုင္ေပါက္လိုက္တယ္

 လေလွင့်ငှက်..Where stories live. Discover now