BERDEL

6.Bölüm

Yazardan
Genç adam sonunda sevdiği kızı almıştı. Bu gece ikisi için çok özeldi. Helin hanoğlu artık, helin kaleoğlu olmuştu.
Genç kız korkuyordu biraz evet agiri çok seviyordu. Böyle bir delilik yapmıştı. Ama bu utanmamasına olanak sağlamıyordu. Odaya sevdiği adam girdi. Yanına yaklaştı. Elini sevdiği kadının yüzünde dolaştırdı. Çocukluğundan beri çok seviyordu helini abisi vermediği için evlenememişti sevdiği kadınla. Bu gece ikisi için çok özeldi.
"helinim istersen yayıp uyuyalım sen hazır olduğun zaman olur"
"hayır agir ben hazırım bugün nikahımız kıyıldı ben artık kaleoğlu oldum"
Genç adam karısının anlından öptü. Sımsıkı sarıldı hiç bırakmayacak gibi. Yavaş yavaş onu kendi benliğine kattı aşık olduğu sevdasını. Artık helin hanoğlu agir kaleoğlunun kadını olmuştu.
...
Ardil ağa çok kızgın dı. Her yerde kardeşini ve o agir kaleoğlunu arıyordu. Bulduğu yerde ikisininde kafasına sıkacaktı. Berdel yapılması imkansızdı. Kaleoğlu aşiretin de kız yoktu karar ölüm olucaktı. Hiç istemiyordu kardeşi ölsün eğer agir zamanında gelseydi ona söyleseydi böyle bir şey asla olmayacaktı. Yanına en güvendiği adamı geldi.
"ağam bulduk onları"
"nerde haşim"
"Derik te"
Bu sözleri duyar duymaz. Hızlıca arabasına bindi. Babasından önce ve onun adamlarından önce onları almalıydı yoksa güzel kardeşi için felaket olurdu. Yıllar bitmek bilmiyordu. Eve vardığında geç kalmıştı babasının adamları agiri dövmüşlerdi ve helin ağlıyordu. Arabadan indi. Onların yanına gitti.
"demir abi ne oluyor ben gelmeden ne yapıyorsunuz"
"yapmamız gerekeni ağam"
"bunu burda değil konakta konuşacaz"
Adamlarına işaret verdi. Kardeşini ve agiri arabaya bindirdiler. Kendide arabasına bindi. Dua etmeye başladı can paresine bir şey olmasın diye. Kaleoğlu konağına gelince ikisini de avluya attı. Aşiretin ileri gelenleri de oradaydı. Aşiretin en büyük üyesi
"Ağalar karar bellidir töre hükmü uygulanacak. Töre gereği agir de helin de ölecek"
Korktuğu başına geldi işte genç ağanın. Kapı sesimi duyunca kafasını o tarafa baktı.
.....

Sahra havalananından çıktı. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu bildiği tek şey hemen agiri bulması gerektiğiydi. Aklına helinin ablası özge hanoğlu geldi. Ama nasıl ulaşacaktı ona. Çarşıya giden arabaya bindi. Orda birine sorardı.
Çarşıya gelince arabadan indi. Etrafa bakınmaya başladı. Ağlamak için kendisini zor tutuyordu. Biraz yürümeye başladı. Birden kolundan tutulup kuytu bir köşeye çekildi. Bağıracakken onu tutan kişinin abisi oluğunu gördü.
"abi"
"senin burda ne işin var. Buraya nasıl geldin"
"agir abim helini mi kaçırdı?"
"evet bizde onu arıyoruz. Ama sahra git burdan senin hayatın tehlikede"
"hayır abi gitmeyeceğim onu bulmam lazım"
"sahra abim git zaten korumalarada yalan söylemişsin"
"tamam abi gideceğim"
Abisi kardeşini ikna ettiğini düşündü ama çok yanılmıştı. Sahra abisinden ayrılınca hemen özge hanoğlu'nun numarasını bulmaya çalıştı. Ne yaptıysa da bulamadı kimse ona güvenmiyordu.
Akşama kadar aradı ama bulamadı. En sonunda pes etti. Kaleoğlu konağına gitmeye karar verdi. Kapıya gelince bir çok siyah araba gördü.
Hemen kapıyı açıp içeri girdi. Avluda yerde yatan ve yüzü kan revan olan abisini gördü.
"ABİ!!!"
diye haykırdı. Koşup boynuna sarıldı. Ağlamaya başladı.
"abi ne yaptılar sana"
"niye geldin"
"beni Boşver sana ne yaptılar böyle abim"
Genç adam da kardeşine sarıldı. Korkmaya başladı. Kardeşi için korkmaya başladı.
"Bedirhan ağa nedir bu rezillik bu kız kimdir"
"Ağalar sakin olun"
"hani kız ölmüştü bizi kandırdın mı Bedirhan"
"Hayır evet bu kız benim kızımdır"
"anasını becerip sokağa attığın kadının kızımı"
"kerem ağa kendine gel"
"yalan mı Bedirhan ağa anasını altına aldın. Kadın gebe kaldı sonra da konakta hapsettin onu"
"sanane lan ister gebe bırakırım ister öldürürüm. Seni ne alakadar eder.
Sahra şoka girdi. 'Ne yani annesini sokağa mı atmıştı'
Gözyaşlarını tutamadı akmaya devam etti. Ne günah işlemişti de bunlar gelmişti başına. Annesi kim bilir ne acılar içinde ölmüştü.
"ben kardeşimin ölmesini istemiyorum. Kararı ben verdim. Karar BERDEL dir."
Miraç ağa öne atıldı. Bu kararı kabul edemezdi. Eğer evlilik olursa bu adam kardeşinin yüzünü göstermezdi.
"ben kabul etmiyorum berdeli"
"sen dersin miraç ağa"
Devran ağa kardeşine baktı. Ona gitmesini söylemişti ama inatçı dik başlı kardeşi onu dinlememişti.
Sahra etrafta olanlara inanamıyordu. Korkuyordu. Abisine bir şey olmasından onun için her şeyi yapardı. Gerekirse evlenirdi.
Sahra yanındaki uzun boylu adama baktı. Abisi ölmesin siye her şeyi yapardı.
"o dediğiniz ne ise kabul ediyorum yeter ki abim ölmesin"
"KARAR VERİLDİ. BEDİRHAN KIZI DİCLE VE HAMZA OĞLU ARDİL EYMEN AĞA EVLENECEKTİR. BİZİM KARARIMIZ BU YÖNDEDİR. HER İKİ AİLEYE HAYIRLI OLSUN"
"BEN İZİN VERMİYORUM KARDEŞİM BU ADAM İLE EVLENEMEZ."
diye haykırdı devran ağa yeni bulmuştu onu bırakmak istemiyordu.
"sen ne dersin devran ağa ne demek olmaz."
"BU ADAM BİZE KARDEŞİMİZİ GÖSTERMEZ. ONA SIRF BİR KALEOĞLU DİYE EZİYET EDER."
"SANANE LAN KADIN BENİM OLMAYACAK MI İSTER DÖVERİM İSTER SEVERİM."
"YEMİN EDERİM Kİ ONUN SAÇININ TEK BİR TELİNE ZARAR GELİRSE MARDİNİ BAŞINA YIKARIM. BUNU BÖYLE BİL."
Sahra etrafında olan insanlara baktı yanında yerde kanlar içinde yatan abisine baktı. Ağlamamak için kendini zor tuttu. Ama şimdi ağlamanın sırası değildi bir kaleoğlu olduğunu gösterme zamanıydı.
" YETER!!!BERDEL BENİM DE KABULUM. BUNU EN BAŞINDAN KABUL ETTİM. ŞİMDİ NEYİN KAVGASINI YAPIYORSUNUZ. AGİR BENİM İÇİN HERŞEY GEREKİRSE CANIMI BİLE VERİRİM ONUN İÇİN."
Bağırdı. Boğazları ağrımaya başladı.

SELAM CANLAR SİZİ BEKLETTİM ÖZÜR DİLERİM. OY VE YORUMLARINIZ BEKLİYORUM. SİZ YORUM YAPINCA BEN ÇOK MUTLU OLUYORUM.YAZIM YANLIŞIM OLDUYSA AFFEDİN