"I'm scared of everything. I'm scared of what i saw, i'm scared of what i did, of who i am, and most of all i'm scared of walking out of this room and never feeling the rest of my whole life the way i feel when i'm with you"
A Ricci Rivero Epistola...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
After that dinner, napagusapan din namin yung quick guesting ni Ricci sa TWBA, sobrang bilis ng araw pag may inaantay ka talaga eh 'no? Katulad netong pag alis namin. Gusto ko lang umalis na at iwan na yung toxic environment ko dito sa Pinas.
Di rin ako nag sosocmeds now, alam ko kasi pumutok na yung issue about sa graduation ko eh. Ayoko kasi makakita ng di maganda kasi baka mapatulan ko lang. Nagusap sila Mama at Dad tsaka sila Tita at Tito about sa pag alis ko, they made sure na everything is okay na they can go naman sa Europe anytime.
It was a simple family dinner lang, after nun nagchikahan lang onti then umalis na sila kasi nagiiniyak na si Riley nung nalaman na aalis kami nila Ricci at mas lalo siyang umiiyak nung nalaman na kasama sila Tita kaya balak nila isama na si Riley. Nag tatantrums na kasi si Riley kasi inaantok nung una pa nga gusto dito matulog naawat lang dahil anjan yung mga Kuya's niya though free naman sila to stay dito sa bahay dahil bukod sa ang laki neto, kami lang ng pamilya ko at mga katulong ang nandito.
"Lalim na naman ng iniisip" lumapit siya sakin, napangiti ako.
Tumabi siya ngayon sakin, nandito kami ngayon nakaupo sa may mini sofa sa harap ng pool, tiningnan ko siya may dala dala siyang snacks. Tulog na rin ata yung mga yaya since almost 11PM na rin. Dito kasi siya magsleep pero sa guestroom nga lang.
Nakapatong yung laptop sa harap ko, panonoorin kasi namin yung quick guesting niya sa TWBA dahil ayaw niya sabihin sakin mga tinanong sa kanya.
"Hmm"
Napatingin ako sa kanya. "Thank you, i'll make this worth it" the whole time na nagsalita siya nakatingin lang ako sa labi niya.
"Sorry, you won't be able to graduate just what i promised, akala ko rin kasi matagal pa yun pala badly need na nila nandon ako... tayo.." yumuko siya "i hope this decision will help us to grow, learn and fully understand each other. gaya nga ng sabi nila, pwede na kitang ibahay so ibabahay na talaga kita"
"Humanda ka lang sakin, Dario." natawa ako sa sinabi niya. Grabe, this guy is so unbelievable iba talaga yung dating niya sakin kanina i was hella worried kung ano magiging future namin don, natatakot ako na baka siya lang yung magkafuture tapos ako tumenga don? alam niyo yon, kausap ko na siya kanina about dito sinasabi ko din na natatakot ako sa kalalabasan neto.
"Yan na naman siya! Don't worry too much, babe. Tayo ang may hawak ng future natin ngayon. We'll help each other diba?" yakap niya sakin, kinakapitan ko naman lahat ng mga sinasabi mo Ricci, syempre mahal kita eh.
"I just need you to trust me, okay?" sabi niya sabay halik sa noo ko.
" You don't know how much you made me happy. I can't thank you enough, Pauline. Kahit hindi pa tayo umaalis... ramdam ko na agad yung future natin. Hopefully, europe is ours." sabi niya.
