Chapter 6 - We finally found her!

38 3 0
                                    

***Ella's POV***

Pauwi na galing trabaho si Ella. She's pretty exhausted today. May mga customer na naman siyang muntik awayin dahil sa katigasan ng ulo. Ang ilan ay ang sasama pa ng ugali, akala mo kung sinong makapanlait. Bakit? Mga gwapo ba kayo ha? Kung magkikita-kita nalang kaya sila sa personal? Tiyak na mahihiya ang mga ito na lapitan ang kagandahan niya. O di kaya'y alukin pa siya ng mga lalaking iyon ng kasal. Napabuntong-hininga nalang siya.

Hindi talaga para sa kanya ang trabaho'ng ito. Gustong-gusto na talaga niyang mag-resign. Pero hanggang wala pa siyang nakikitang ibang trabaho ay hindi pwede. Kailangang may maipasa na siyang manuscript para matupad na ang pangarap niyang maging writer.

Nakatungo ang ulo'ng naglalakad siya. Walang pakialam sa kung sinong makakasalubong. Napakunot ang noo niyang may kung sinong poncho pilato ang humarang sa dinaraanan niya. O siya ba ang nakaharang?

Itinaas niya ang tingin sa taong nakaharang sa daanan niya. It was Mr. Alien Guy. She smirked at him.

"Ikaw." Ay mali! "You."

"Yeah, it's me. You could at least look where you're headin' to,so you'd know it was me." He said with a smile. In fairness magaling itong mag-english kahit kailangang plantsahin ang dila.

"'Wag mo akong Englisin. Kanina pa naririndi ang tenga ko dyan. Pati utak ko lusaw na." Inis niyang sabi. Nadagdagan pa ang inis niya dito nang maalala ang ginawa nito noong nakaraang araw.

Natawa ito. "I guess you had a bad day. 'Figures."

Naikot niya ang eyeballs. "Mister ano --Alien guy--"

"Alien guy? My name's not alien guy, it's Taeyang." Nanlaki ng konti ang singkit nitong mata habang nagpapaliwanag.

"Yeah, whatever." Ang hirap kayang e-pronounce ng name mo. "Mr. T. What are you doing here? And how did you find me?"

"You were a bit occupied and didn't notice me following you since you left work. I'm just here to give you this and to say goodbye." He handed her a small box with a pretty ribbon on it.

Tiningnan lang niya iyon na parang tae. Hehe! Tae talaga?

"Come on, take it. It's just a little present for the kindness you've showed me when I needed help. You're the only one who've helped me that night." Naikot na naman niya ang eyeballs. Paano'ng hindi? Eh ako lang naman ang kinulit mo nang gabing iyon.

Tinanggap na rin niya ang inabot nitong regalo.

"You know I don't usually accept bribes from someone I don't know." aniya pagkatapos.

"You're really bad for my ego Ella. Don't you know that?" He cluck his tongue on that. Lihim siyang napangiti sa ginawa nito. Para itong bata'ng bumungisngis pagkatapos.

"And you pissed me off when I came in late to work because of you." Dagdag din niya para e-try kung hanggang saan ang pasensya nito. Ewan ba niya pero kahit nabubwisit siya sa lalaki, ay magaan pa rin ang loob niya dito. Weird.

Animated na biglang naging seryoso ang mukha nito. "Oh, that."

" Yeah, that." Panggagaya niya sa tono nito. Sabay silang napatalon nang may bumusinang sasakyan sa kanila. Marahan siyang hinila nito sa gilid ng makipot na daan papuntang boarding house niya. Nasa gitna na pala sila ng kalsada. Sabay nalang silang natawa.

"Why don't you get to know the person you've helped last two nights ago over a cup of coffee? And I'll get to know my beautiful savior as well." She should've said no, but her carefree heart and his playful spirit are entwined. And she knows she couldn't say no.

COME BACK TO ME, SLAVEN  | #Wattys2019Where stories live. Discover now