[Zawgyi]
နာရီႏိႈးစက္မွ ျမည္လာတဲ့အသံနဲ႔အတူ မနက္မိုးလင္းၿပီဆိုတဲ့အသိတစ္ခုက seulgiကိုစိတ္ပ်က္ေစသည္
မို႔အစ္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြဟာ ညကသူမ ငိုထားေၾကာင္း သိသာေစတယ္
"နင္တစ္ခုခုကို အထင္လြဲေနပံုပဲ ငါနင့္ကိုသူငယ္ခ်င္းထက္ မပိုဘူး kang"
ေက်ာင္းသြားဖို႔အတြက္ျပင္ဆင္ေနရင္း မေန႔ညက စကားသံေတြဟာ မဖိတ္ေခၚပါဘဲနဲ႔ နားထဲမွာပဲ့တင္သံတစ္ခုလိုမ်ိဳး ျပန္လည္ၾကားေယာင္းေနမိသည္
ပါးျပင္ေပၚကိုက်ေရာက္လာတဲ့ ခပ္ေႏြးေႏြးအထိအေတြ႔ေၾကာင့္ သိလိုက္ရတာက မိမိငိုေနျပန္ၿပီ
လက္တစ္ဖက္နဲ႔ မ်က္ရည္ေတြကို အလ်င္အျမန္သုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္ကာ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္
"Moring seul...မနက္စာစားၿပီးမွေက်ာင္းသြားေနာ္"
မီးဖိုခန္းထဲမွာ အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ေမေမက seulgiမနက္စာ မစားမွာစိုးလို႔ သတိလွမ္းေပးတာေၾကာင့္ မသက္သာတဲ့အဆံုး ထမင္းစားပြဲမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ရသည္
"ေဖေဖေရာ??"
ၾကက္ဥထမင္းေၾကာ္ကို အစားမပ်က္ဘဲ seulgiေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္
coffeeတို႔ cakeတို႔ကို သာမန္အခ်ိန္မွာစားေပမယ့္ မနက္စာအျဖစ္ေကြၽးရင္ေတာ့ seulgiသိပ္မုန္းတာ
"ဒီေန႔meeting႐ွိလို႔ အေစာႀကီးအလုပ္သြားတယ္"
အျမဲဒီလိုပါပဲ မနက္ဆိုmeeting႐ွိလို႔ ညဆိုcompanyကလူေတြနဲ႔ dinner႐ွိလို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္လား အမွန္တကယ္လားမသိတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ တစ္အိမ္ထဲမွာေနၿပီး seulgiနဲ႔ေဖေဖ သိပ္မေတြ႔ျဖစ္ၾကရဘူး တစ္ခါတေလဆိုရင္ မတိုက္ဆိုင္တာေၾကာင့္ သံုးေလးရက္ေလာက္ မေတြ႔ရတာမ်ိဳးေတြလည္း႐ွိခဲ့တယ္
"seul ငိုထားေသးလား..."
မိဘဆိုတာ ကိုယ္ေမြးထားတဲ့သားသမီးအေၾကာင္းကို သိတာ မဆန္းပါဘူး ငယ္ငယ္ထဲက အရာရာကိုေဖာ္ျပေလ့မ႐ွိဘဲ ၿမိဳသိပ္ထားတတ္တဲ့အက်င့္တစ္ခုက ေသရာပါလိုပဲ
ဒါေၾကာင့္ seulgiမုသားတစ္ခုကိုပဲ အသံုးျပဳလိုက္သည္
