Bir Genç Kızın Günlüğü

Kızgınlık geçer de ya kırgınlık?

Bana mahçup bir tavırla çıktı gitti evimden. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilmiyordum. Ne ara hoşlandım, sevdim de bu saçma sapan kırıcı olayları yaşıyorum bilmiyorum. Bilmediğim hatta yeni tanıştığım insanların arasında kalıp seçim yapmak zorunluymuş gibi takılıyordum. Arda çok iyi yakışıklı bir çocuktu, ama Ayaz gözümden düşmüştü. Bana bu yaptığını nasıl sindirebilirdim gerçekten  bilemiyorum. Çok karmaşık bir haldeydim gerçekten. Resmen okula yeni gelen ve gelir gelmez ortalığı karıştan bir kız moduna girdiğimi hissediyordum. Ve bu durum beni üzüyordu.

Ayaz gittikten sonra kalakalmıştım öyle, koltuğa uzanıp sinirimden ağladım. Ne bahtsız bir insandım böyle. Hayat üzüyor beni.

Resmen depresif bir halde koltukta pijamalarımla uzanmıştım. Televizyonu açıp kanallara bakarken telefonuma mesaj geldi.
Telefon şifremi girip kimin mesaj attığına baktım. Tabiki de gelen mesaj iyi arkadaşım Arda'dan ... 

Mesaj danapıyorsun cimcime yazıyordu. Hafif bir tebessüm edip mesaja cevap verdim;
-  hiç ya depresif depresif takılıyorum sen napıyorsun bakalım dedim
Saniyeler geçmeden mesaj geldi. Resmen cevap vermek için benim mesajımı bekliyormuş o kadar hızlı yazdı ki.
- o zaman eğlenmeye ne dersiniz cimcime hanım?
- ne gibi mesela Arda bey?
- küçük bir kaçamak... Lunapark desem?
- çok güzel olurdu ama maalesef ki hiç modumda değilim, başka zaman sözüm olsun. dedim gerçekten lunaparkı her insan gibi bende çok severdim ama şuan yerlerde yuvarlanan pandalara benziyorum. Öyle garip bir haldeyim işte.
Bir dakika geçmeden mesaj geldi,
- itirazınız kabul edilmedi, hazırlan 10 - 15 dk ya oradayım, geliyorum. yazmış.
Ah deli çocuk.
Üfleye üfleye uzandığım koltuktan kalktım, paytak paytak yürüyüp odama gittim. Kıyafete pek önem vermezdim, ama tabi güzel giyinmeyi de severdim. Bugün pek modumda değildim ama lunaparka gideceksek rahat giyinmem gerekirdi. Siyah deri spor bir taytımı giydim, üzerine kırmızı siyah oduncu gömleği giyip kollarımı kıvırdım, kırmızı spor  ayakkabımı da ayağıma geçirdim. Ve saçımı at kuyruğu yaptım. Çantamı ve cüzdanımı alıp, anahtarımı almak için salona indim. Arda da anca gelmiş olması gerek ki, tam anahtarı kapıdan aldım çıkıcam sportif gece mavisi arabasıyla beni bekliyordu. Kapıyı kitleyip arabaya doğru yürüdüm.. O da ne?! Karşı sitede bizim eve doğru bakan bir camda Ayaz vardı. Orda mı oturuyordu. Hemde bu kadar yakınımda hatta dibimde. Kafamı iyice çevirdiğimde, bana bakıyordu, ve tabi bir de Arda'ya. Hem de sinirli bir şekilde. Hayır ona ne oluyorsa yani. Hem suçlu hem güçlü.
Bende yavaş yavaş Arda'nın arabasına doğru ilerledim. Arda inip kapımı açtı, gülümsedim ve
- Çok naziksin teşekkür ederim Arda dedim kapıyı kapattı ve arabaya bindi, araba hareket etti. Tabi aklım Ayaz da kalmıştı. Herşey üst üste geliyordu ve nedense sinirli bakışların sahibi hep ben oluyordum.

Ayaz'a gerçekten çok fazla kızmıştım tamam kızgınlığım belki bir gün geçer sakinleşirim de ya kırgınlığım? Gözlerimin görmek istemediği şeyleri nasıl unutup kırgınlığımı geçirebilirdim ki? Baya karışık haldeydim. Ama kendimi toparlamam gerekiyordu.

Her neyse içimdeki konuşmayı susturup Arda'ya laf attım.
- Arda bey hoş geldiniz. Nasılsınız? Söylemek isterim ki bugün fazla gıcıksınız. Ne güzel evde depresif bir hayatım vardı. deyip sırıttım.
- Ooo cimcime hanım, bu halde evde bıraksam daha mı iyiydi yani? Hadi akalımmmmm bakalım.... dedi şakacı bir tavırla.

Birbirimize bakıp sırıttık.
Sessizce yolda ilerliyorduk, en sonunda sessizliği bozup,
- Ee bizim arkadaşlarımız neredeler gelmiyorlar mı? dedim meraklı meraklı.
- Onların işi var sanırım, tam konuşamadık.
Bende sıkılmıştım, seninle vakit geçirmek istedim. İyi olmadı mı böyle? dedi. Garip bakıyordu.

- Yok canım iyi oldu tabi ben merak ettim sadece. dedim o sırada lunaparka girmek üzereydik, park yeri arıyorduk.
Park yeri bulduk, yavaş yavaş arabadan indik. Burası kocaman ve çok güzel bir yerdi.