Kenzo
Habang nag sisilid ng gamit ay hindi ko maiwasang malungkot dahil mamaya ay lilisanin kona ang lavao, isama pa na hindi kona makikita ang mga taong napalapit narin sa puso ko.
Mahirap talagang umalis sa isang lugar , lugar na naging parte narin ng buhay ko. Mami-miss ko ang mga ngiti nilang ibinibigay sa lahat ng taong nakakasalamuha nila lalo na ang ngiti ni pay- pay.
"Huwag kang dumepende sa lahat ng bagay o tao sa mundo, dahil walang pernamente doon"
Yan ang bagay na pinapangahawakan ko, na hindi ko a-akalain masusuway ko dahil naging parte narin itong lugar na ito sa buhay ko at, sya.
Ng matapos akong mag gayak ng damit ay nag pasya akong maligo.
______________________________
[3:07 PM]
Kanina kopang inaabangan si pay-pay sa isa sa mga paborito nyang lugar para personal na mag paalam, dahil mamaya maya ay aalis na ako. Ngunit kahit ni anino nito ay hindi ko naaninag, dala konarin ang maleta ko.
"Nasaan kanaba?" Tanong kosa sarili ko, dahil na iinip at ngalay na ako kakahinat ay kakatayo mahigit dalwang oras na akodon nakatayo dahil walang upuan sa tabi ng dagat na pinag pupuwestuhan ko.
"Kenzo!" Ng marinig ko ang sigaw nayun ay kaagad kong nilingon ang pinag gagalingan nito at laking tuwa konang makita ko si pay-pay sa di kalayuan.
"Kimaya!" Sigaw kodin dito habang may ngiti sa labi.
"Aales kana ba?!" Pasigaw din nitong tanong, dahil ma may kayuan din sya ay kailang talagang mag sigawan kami para marinig namin ang isa't isa.
Ng hahakbang na ako ay pinigilan namanako nito.
"Huwag! Dyan kalang!" Taka naman akong naoatingin dito.
"Bakit?!" Tanong ko dito.
[A/N: hindi sila galit. Malayo sila sa isa't isa kaya kailangan talagagang laksan ang boses]
"Dyan kalang! Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at hindi kita pauwiin, kaya hagang dyan kalaang okay!" Natawa naman ako ng sabihin nya yon, pareho tayo pay-pay ayaw konading umuwi kaso kailangan.
"Aalis na ako! Dapat pag balik ko marunong kanang mag bake ha" nakangiti kong sabi dito
"Hindi ko maipapangako yan! Aalis na ang nag tuturo saakin eh! kaya kailang na bumalik yun"
"Nako mukhang kailangan nga nyang bumalik hahahahaha"
"Hahahahahahahhaha" tawa nito
Sa huling sandali ay tinitigan ko ang magaganda nitong ngiti sabay sabing
je t'aime, kimaya.
End
![](https://img.wattpad.com/cover/210868250-288-k964108.jpg)