ေဒၚေရႊစင္ဖူး ျပံဳးျပံဳးေလး ေျပာလာေပမဲ႔ မာန္ ႏႈတ္ခမ္းမဲ႔လိုက္ရင္း သူ႔ကိုတြန္းခ်လိုက္ကာ
"ခင္ဗ်ား တာဝန္က ဘယ္သူေပးထားတာမလို႔ အရမ္းေတ တာဝန္ေက်ေနရတာလဲ ဆင္းေတာ့"
မာန္ တြန္းခ်လိုက္ျပီး လူးလဲထကာ သူအက်ၤ ီကို ဆြဲခ်ေနသည္
ေဒၚေရႊစင္ဖူး မာန္ လက္ကိုဆြဲလိုက္ျပီး
သူ႔ရင္ပတ္ေပၚတင္ေပးလိုက္ကာ
"ဒီရင္ထဲက အလိုလို ျဖစ္လာတဲ႔ခ်စ္တဲ႔စိတ္ေၾကာင့္ေပါ့ ခေလးေလးရဲ႕"
မာန္ လက္ရုန္းလိုက္ျပီး
"ေတာ္ေတာ့ ဟိုေကာင္ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္"
မာန္တံခါးသြားဖြင့္ကာ ေဒၚေရႊစင္ဖူးဆီျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ျပီး
"အဝတ္အစားျပန္ဝတ္ေတာ့ေလ ခင္ဗ်ားတူေလး ဝင္လာေတာ့မွာ"
မာန္ အဲ႔လိုေျပာလိုက္ေပမဲ႔ ေဒၚေရႊစင္ဖူးက ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလးပင္
တံခါးဖြင့္သံၾကားတာနဲ႔ အတင္းဝင္လာေသာ မင္းတပါး
မာန္ ေဒၚေရႊစင္ဖူးဆီ ေျပးသြားျပီး
ေစာင္နဲ႔အတင္းလိုက္အုပ္သည္
သူမကေတာ့ တခစ္ခစ္ရယ္လို႔
မာန္လုပ္ေနပံုက မ်က္ႏွာတခုလံုးနီရဲေနကာ
အသက္ေတာင္မနည္းရႈရတဲ႔ဘဝ
မင္းတပါး ကုတင္ေပၚက မာန္နဲ႔ သူ႔အေဒၚ ျဖစ္ပ်က္ေနတာၾကည့္ျပီး
"တီေလး မာန္ကိုျမဴစြယ္ေနတာလား"
****ဟမ္ ***မာန္ပဲ မ်က္လံုးျပဴးရသည့္အျဖစ္
မင္းတပါး ေလေလး တခြ်န္ခြ်န္နဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္
ေဒၚေရႊစင္ဖူး မာန္ကိုလွမ္းဖက္လိုက္ရင္း
"ေမာင္ ဘယ္ေတာ့ ျပန္ခ်စ္လာမွာလဲဟင္ ဒီကအရမ္းခ်စ္ေနတာကို ေမာင္ ျဖစ္ခ်င္တာ လိုခ်င္တာအကုန္လုပ္ေပးမယ္ေလ ေမာင္"
မာန္ အတင္းရုန္းကာ
"ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မကူးနဲ႔ ဟုတ္ျပီလား"
မာန္ေျပာေျပာဆိုဆို အခန္းထဲကထြက္သြားသည္
ေဒၚေရႊစင္ဖူး ဆို႔တက္လာေသာ မ်က္ရည္ကို မ်ိဳသိပ္လိုက္ရင္း
***ေစာင့္ၾကည့္ပါဦး ေမာင္ရယ္***
မာန္ ေဒါပြပြနဲ႔ သူ႔အခန္းထဲျပန္ဝင္လာျပီး လြယ္အိတ္ယူကာ ေအာက္ဆင္းသြားသည္
YOU ARE READING
သူသာလွ်င္
Romanceမိုးစက္ေမရွင္-------- တကၠသိုလ္တခုရဲ႕ Queen ကိုကိုကရွင္ေလးကို ရွိတယ္လို႔ေတာင္ထင္ရဲ႕လား ကိုကို မိုးစက္မာန္ ေက်ာင္းေျပာင္းလာတဲ႔ ခပ္ေအးေအး Tomboy လူတိုင္းမွာမာနရွိတယ္ ကို႔မာနပဲ အဖိုးတန္တယ္ထင္ရင္ သိပ္မွားသြားမွာေပါ့ မိုးထက္ျမင့္ ရွင္ေလးရဲ႕အပါးေတာ္ျမဲပဲ...
