THE COLOR OF THE SOUL

1. Το Ατύχημα

    ~Η θλίψη ήταν το πιο δυνατό συναίσθημα που έκανε τώρα την καρδιά μου να ματώνει, μη αφήνοντας την να γιατρευτεί, όμως πως μπορούσε; Πως μπορούσε να ξεχάσει εκείνον; ~

Έξι μήνες πριν...

    Το φθινόπωρο έφτανε στο τέλος του και το χιόνι έκανε σιγά σιγά την εμφάνιση του. Όλα φαίνονταν φυσιολογικά στην μικρή γειτονιά μου, ώσπου ένα χειμωνιάτικο πρωί έλαβα ένα μήνυμα από τον Στέφαν, ο οποίος είχε πάει για να δει τον πατέρα του στην Σουηδία. Η χαρά που ένιωσα ήταν μεγάλη, μιας και είχα να μάθω νέα του εδώ και δεκαπέντε μέρες.

    Ο Στέφαν και εγώ ήμασταν δύο χρόνια μαζί και όλα πήγαιναν μια χαρά. Στο μήνυμα του έλεγε πως περνούσε πολύ όμορφα και πως το μέρος ήταν καταπληκτικό, όμως ήταν λίγο ενοχλημένος με την άστατη ζωή του πατέρα του, μιας και ήταν εργένης. Στο τέλος του μηνύματος έλεγε πως θα γύριζε σύντομα και πως του έλειπα αρκετά, όμως δεν ήξερε πως τα δικά μου συναισθήματα ήταν πολύ πιο δυνατά, μιας και όλο αυτό το διάστημα η απουσία του ήταν πολύ έντονη.

    Οι μέρες περνούσαν και ο Στέφαν άφαντος. Η καρδιά μου χτυπούσε από αγωνία και οι σκέψεις μου πήγαιναν στο χειρότερο σενάριο, μιας και είχε περάσει σχεδόν μια εβδομάδα χωρίς εκείνος να απαντήσει σε καμία από τις κλήσεις μου, κάτι που με προβλημάτισε αρκετά. Λίγες ώρες αργότερα, καθώς έβλεπα  την αγαπημένη μου εκπομπή στο PC η μητέρα μου αρκετά ταραγμένη από το σοκ μου είπε :
-Πρέπει να φανείς δυνατή, αμέσως κόπηκαν τα πόδια μου.
-Τι έγινε;
Εκείνη χωρίς να μπορεί να αρθρώσει λέξη, πήρε το τηλεκοντρόλ και άνοιξε την τηλεόραση και με μανία άλλαζε τα κανάλια, όπου σταμάτησε σε ένα κανάλι το ένα μετά το άλλο, ώσπου σταμάτησε σε μια εκπομπή ειδήσεων όπου η ρεπόρτερ με σοβαρό ύφος έκανε μια θλιβερή ανακοίνωση :
-Μεγάλο δυστύχημα προκλήθηκε χθές το βράδυ στη Σουηδία, όταν δύο αεροπλάνα συγκρούστηκαν στον αέρα, χωρίς μέχρι στιγμής να έχουν γίνει γνωστά τα αίτια και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το τραγικό συμβάν. Τα δύο αεροπλάνα μετέφεραν συνολικά 40 επιβάτες και οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι επτά από αυτούς έχασαν τη ζωή τους.
   Τα μάτια μου βούρκωσα, χωρίς να μπορώ να ελέγξω τα συναισθήματα που ένιωθα. Οχι δεν ήταν αυτός! Έλεγα και ξανά έλεγα μέσα μου, μη μπορώντας να πιστέψω ότι ο Στέφαν ήταν νεκρός.