Το σκοτάδι βαθύ, καταπίνοντας ότι δεν βρισκόταν κοντά στο φως. Οι ψίθυροι άρχισαν να στριφογυρίζουν σαν χείμαρρος μέσα στο κεφάλι μου, χωρίς σταματημό. Η αλήθεια ήταν πως κάτι μέσα μου έλεγε πως ο Στέφαν ήταν φυλακισμένος στο ίδιο του το σώμα, αφήνοντας ένα νεκρό και ψυχρό τέρας να ελέγχει το είναι του. Η οργή μου ήταν μεγάλη, χωρίς να καταλαβαίνω γιατί είχε τόσο θυμό μέσα του. Τα λόγια του κοφτερά σαν μαχαίρι, μη καταλαβαίνοντας πως έκοβαν ένα μέρος της καρδιάς μου, ένα κομμάτι που τον αγαπούσε.
Μετά από αρκετό καιρό τα συναισθήματα μου άρχισαν να παγώνουν, όμως ένα μικρό κομμάτι της ψυχής μου τον ποθούσε. Στο σχολείο δεν μιλούσε σε κανέναν και είχε απομακρυνθεί από όλους τους φίλους του εκτός από τον Νικ, ο οποίος δεν μπορούσε να καταλάβει την αλλαγή του. Τα μάτια του Στέφαν είχαν ένα παράξενο θαμπό χρώμα, αλλάζοντας την ίριδας του ματιού του, σαν να ήταν φτιαγμένη από κρύσταλλο.
Οι προσπάθεια μου για να τον προσελκύσω ήταν ανώφελη, χωρίς ίχνος νοσταλγίας. Πώς μπορούσε να μου φέρεται έτσι; Με κοίταξε με εκείνο τον ψυχρό βλέμμα και αδιάφορος συνέχισε την διαδρομή του. Παγωμένη στην θέση μου τον κοίταζα να συνεχίζει το βάδισμα του στον διάδρομο, χωρίς να νοιάζεται για τους γύρω του, αμέσως τα μάτια μου βούρκοσαν καθώς έσβηνε και το τελευταίο κομμάτι της καρδιάς μου, έσφιξα την παλάμη του χεριού μου και άρχισα να συνειδητοποίω την σκληρή αλήθεια, ο Στέφαν είχε χαθεί.
YOU ARE READING
THE COLOR OF THE SOUL
Science Fiction~Το πραγματικό χρώμα της ψυχής ενός ανθρώπου, το ανακαλύπτεις μέσα από τα μάτια του, εκεί δεν μπορεί να σου κρύψει αυτό που είναι, αυτό που έχει ζήσει και ονειρευτεί... τίποτα δεν μπορεί να κρύψει τον καθρέφτη της ψυχής. Η Νάντια μια έφηβη της γ' λυ...
