Ο Στέφαν με κρατούσε τόσο σφιχτά που ένιωθα τους παλμούς της καρδιάς του, ποτέ άλλοτε δεν την είχα ακούσει να χτυπάει τόσο δυνατά. Ένιωθα τόσο ευτυχισμένη μαζί του που δεν χρειαζόμουν τίποτα άλλο πέρα από εκείνον. Μετά από τόσο καιρό ήταν ξανά κοντά μου, καθησμένοι πάνω στην ταράτσα ενός κτιρίου, κοιτώντας την πόλη από ψηλά καθώς ο ήλιος έδυε, δίνοντας μας όλα τα χρώματα του ουρανού.
-Νάντια...
-Τι;
-Σε ευχαριστώ που ήρθες στην ζωή μου. Εσφιξα την παλάμη του χεριού του και απαλά ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του.
-Εγώ σε ευχαριστώ που ήρθες στην δική μου, χαρίζοντας μου όλα τα χρώματα της ψυχής. Τα χείλη του σχημάτισαν ένα πλατύ χαμόγελο, με κοίταξε και έπειτα με παρέσυρε με ένα φιλί γεμάτο πάθος, λέγοντας μου σ'αγαπώ.
~Αν σας άρεσε πατήστε το μικρό αστέρι που γράφει ψήφισε 👉⭐ για να μπορέσω να ανεβάσω και άλλα τέτοια αποσπάσματα. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.~
YOU ARE READING
THE COLOR OF THE SOUL
Science Fiction~Το πραγματικό χρώμα της ψυχής ενός ανθρώπου, το ανακαλύπτεις μέσα από τα μάτια του, εκεί δεν μπορεί να σου κρύψει αυτό που είναι, αυτό που έχει ζήσει και ονειρευτεί... τίποτα δεν μπορεί να κρύψει τον καθρέφτη της ψυχής. Η Νάντια μια έφηβη της γ' λυ...
