part 12

34 2 0
                                    


«χαθηκες syd που ησουν» λέει η Alex καθώς παίρνει τα βιβλία από το ντουλαπάκι της .

«πουθενα απλά είχα τρομερες κράμπες περιόδου κυριολεκτικά δεν ήθελα καμία ψυχή να μου μιλήσει»

«μμαλιστα .... » λέει και φεύγει .

Τι έπαθε αυτή πάλι....

Τέλος πάντων καλό θα ήταν να βιαστώ για την τάξη της κυριου Anderson.

Μόλις μπαίνω μέσα μια ησυχια επικράτησε στην τάξη . Έκατσα στην θέση μου και εβαλα τα βιβλία μου στο θρανιο. Ξέρω ότι ο Matt ειναι εδώ αλλά δεν σκέφτομαι καν να τον κοιτάξω.
Πρέπει να τελειώσει όλο αυτό πριν προχωρήσει στο απροχώρητο.

«sydney! » φωνάζει ένας από την παρέα του Matt και γω συνεχίζω να κοιτώ την δουλειά μου.

«δεν έχεις καμία σποντα για σήμερα μήπως σκάσουμε κανένα γελακι » συνεχιζει το ίδιο παιδί και νιώθω ήδη το αίμα μου να βράζει μέσα από της φλέβες μου

Αστούς syd δεν αξίζει.

Επιτέλους ο κύριος μπήκε και άρχισε να μας κάνει κανονικά μάθημα
Συνήθως πάντα συμμετέχω στην τάξη του αλλά κάτι μου λέει πως σήμερα δεν είναι δυνατόν .

«δεσποινης Daniels μοιρασε τις κόλλες για μένα παρακαλώ»

«μαλιστα κύριε » αποδίδω σιγανοφωνα και παίρνω τις διορθωμενες κόλλες στα χέρια μου .

Τα μοιράζω στα θρανία με απόλυτη ηρεμία και χωρίς να προκαλέσω τίποτα και κανέναν . Δεν μπηκα καν στο κόπο να κοιτάξω εάν με σχολιάζουν η όχι απλά κάνω ότι μου λένε σωστά;

Μόλις τα μοίρασα πάω να ξανακατσω στην θέση μου μέχρι που σκονταψα και έπεσα σαν ελέφαντας στο πάτωμα.
Γυρνω να δω που σκονταψα και αρχίζω να νιώθω να μου στριβουν η βίδες .

«εισε καλά Sydney;»

Θέλει πόλεμο θα το έχει

«ναι κυρίε όλα μια χαρά » λέω και σηκωνωμαι επιβλητικά ανασηκώνοντας τους γλουτούς μου στο πεινασμένο λύκο πίσω μου .

Μόλις σηκώθηκα έστρωσα την φούστα μου έντονα και έκατσα με την ησυχία μου στην καρέκλα μου κοιτώντας το γραπτό μου .

Πείρα 20 και θα πρέπε να χαρώ τώρα αλλά μου έφυγε η όρεξη για χαρές .

Μετά από ένα τεταρτο με τον κύριο Anderson να διαμαρτύρεται για τους βαθμούς της τάξης το κουδούνι χτύπησε.

Μάζεψα τα πράγματα μου και κατευθύνομαι στην καφετέρια να δω τι θα κάνω με την Alex και να πνιγώ στις πίτσες της καφετέριας λίγο τον νεύρων μου.

Reputation Where stories live. Discover now