1 წელი გავიდა,რაც ბეტიმ მიატოვა ყველა და ყველაფერი და გერმანიაში წავიდა... მიატოვა ოჯახი,მეგობ რები და ჰარი...ცხოვრება ახლიდან დაიწყო მის პატარასთან ერთად,რომელსაც ლილია დაარქვა...მაგრამ ცხოვრება ხომ მოულოდნელობებით არის სავსე?მაშინ როცა ჰარის ივიწყ...
როცა თვალები გავახილე ,მხოლოდ თეთრი,მოჩუქურთმებული ჭერი დავინახე,უცებ წამოვხტი და მივხვდი.ალბ ათ ტოდი ამომიყვანდა ოთახში,ბარგიც აქვე იყო.დროს რომ დავხედე,უკვე 6 იყოუიმეე ასე მალე გავიდა დრო?ტელეფონი შევამოწმე და ტოდისგან ესემესი იყო,ჩავიკითხე და უნებურად გამეღიმა.
მძინარე მზეთუნახავო,რომ გაიღვიძებ მომწერე ან დამრიეკე,დღეს ბევრი ინერვიულე და სადმე გავიდეთ.
მეც უცებ მივწერე,რადგან მართლა უკვე მომწყინდა,ჯერ თვითმფრინავი,ახლა სასტუმრო,გარეთ თუ არ გავედი მოვკვდებიი!!
-უკვე გავიღვიძე და სად ხართ?
-ქვემოთ,პირველ სართულზე ჩამოდიყველა აქ ვართ და შენ გელოდებოდით.
-ლილიას დავურეკავ და ჩამოვალ.
-კაი ,მოიკითხე ჩემგან
-აუცილებლად
მედისონს დავურეკე,თურმე ლილიას ეძინა,კარგადაც ჭამა და ითამაშა.მაგრამ ჩემს კნუტს უტირია,დედიკო უკვე ენატრება.მერე ჯეფს და ამანდას დავურეკე,მერე ევას,ლიამს,დედას,რონის,ზეინს და მოკლედ ხალხს ჩამოვუარო და ყველას მივწერე,რადგან თითოეული მათგანისგან 10გამოტოვებული ზარი მქონდა.მათ ამ მზრუნველობრივ ჟესტზე ჩამეცინა და ბარგისაკენ წავედი.სიმართლე გითხრათ ძალიან კარგი ოთახიანათელი და რაც მთავარია უზარმაზარი აივნით,საიდანაც ულამაზესი ხედი იშლება.
დიდი ხანი ვიქექებოდი ბარგში ,ამ დროს ტელეფონი აბზუილდა,ისევ ტოდი იყო
-ამდენი ხანი გაფიცებ რას აკეთებ?
-რა მოუთმენლები ხართ რაარი?! ჩავიცვამ და ჩამოვალ.
-გელოდებით
გარეთ რომ გავედი საოცრად ცხელოდა,ამიტომ თხლად გადავწყვიტე ჩაცმა.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ავიღე ტელეფონი და ქვემოთ ჩავედი.როცა დამინახეს ტოდმა დაიძახა
-ალილუიაა!!!ძლივსს!!
-ნუ აბუქებბ!! მაგდენი ხანიც არ გალოდინეთ!
-რა?ნახე უკვე ჭაღარები გამიჩნდდა.
-მთავარია ახლა აქ ვარ,ამიტომ რას ვაპირებთ?
-სანაპიროზე წავიდეთ-წამოიძახა მარიამ,ამ გოგოს კკი ვერ ვიტან მაგრამ იდეა მომეწონა.კიდევ გვქონდა რაღაც ვარიანტები,მაგრამ ბოლოს ისევ სანაპირო ვარჩეთ.ჰარი ამ დროის განმავლობაში მიყურებდა,მაგრამ არა უბრალოდ..მისი თვალები,ადგილზე მაქვავებდა და თავს ასმაგად დამნაშავედ მაგრძნობინებდა. მართლა ცუდად მოვიქეცი,რაც არ უნდა ჩაიდინოს ადამიანმა ისეთ სიტყვებს არ იმსახურებს რაც მე ვუთხარი ჰარის,მაგრამ მაინც მართალი ვარ!უბრალოდ ტოდზე როგორ იეჭვიანააა? გამაგებინეთ?ტოდი ჩემთვის როგორც ლიამი ისეა!!
ფეხით სანაპირომდე შორი არ იყო,ამიტომ მივდიოდით და გზაში სასაცილო ამბებს ვყვებოდით.ჰარის არცერთხელ გაუღიმია,არც ერთხელ.სანაპიროზე დავსხედით და საოცარი დაისით ვტკბებოდით,ულამაზესია აქაურობა.გრილი სიო,რომელიც სახეზე მეფერება,ტალღების ხმა,რომელიც მამშვიდებს და ჰარის სურნელი,რომელიც მოსვენებას მაკარგვინებს.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-ხალხო ,წამოთ ბართან მივიდეთ,რამე დასალევი ავიღოთ და ისევ აქ მოვიდეთ,დღეს თავისუფლები ვართ,ამიტომ დღეს უფროსები არ ვართ.-თქვა ტოდმა.ყველანი წამოვდექით და ბარს მივაშურეთ.ტოდი და მარია წინ წავიდნენ,აზრზე არ ვარ ატომ,მაგრამ ფაქტია მე და ჰარი ძალიან უკან,თან მარტოები მივდიოდით.მინდოდა ბოდიში მომეხადა,მაგრამ ასე პირდაპირაც არათან მას თვალებში ვერ ჩავხედავდი.გულს მივენდე და ხელი ჩავკიდე. შეკრთა,ალბათ იფიქრა ჯერ არ დაულევია და უკვე ცუდად არისო.ამ ფიქრებზე გამეცინა,მალე მანაც მჭიდროდ ჩამკიდა ხელი და ცერა თითით მეფერებოდა,ვიცი ასე დიდ ხანს არ გაგრძელდება,ამიტომ ვცდილობ მომენტით რამდენი ხნითაც შემიძლია დავტკბე.ან შემიძლია ჩემს თავს გადავაბიჯო და გავაკეთო ის რაც გულით მინდა და რაც მომენატრა,მაგრამ ეს ყველაფერი მაიამიში დავტოვო..
