Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Acı çığlık
Bütün gece uyumamış ve sismik araştırma analizlerini incelemiştim. Bütün veriler oldukça yüksek boyuttaydı ve bir an önce kontrol edebilecek duruma getirmezsek büyük bir sorun ile karşı karşıya kalacaktık. Hazırladığım kahveyi alarak masaya ilerlediğimde Yoongi uykulu bir şekilde odasından çıkmış ve yanıma gelmişti. Elimdeki kahveyi umursamadan sıkıca sarılması ile neye uğradığımı şaşırmıştım.
"İyi uyudun mu?"
Benden ayrıldığında kahvemi kağıt yığınının arasına bırakıp gerindim.
"Aslında uyumadım hyung. Araştırma yapmakla meşguldüm."
Kağıtları dağıtmamaya çalışarak göz atıp "Peki kayda değer bir bilgi var mı?" demişti.
"Aslımda oldukça ilginç şeyler buldum fakat bunu kendi imkanlarım ile kanıtlayamam. Merkeze gitmeliyim."
"Hadi gidelim o zaman."
Kahvemden bir yudum aldım. Gerçekten her şeyin bir anda olabileceğine olan inancı beni hayrete düşürüyordu.
"O kadar kolay değil. Önce Taehyung ile konuşmalıyım. Elinde ne var görmem lazım."
"Ne zaman gelecek. Bize güzel bir kahvaltı hazırlayayım."
Bilmiyorum dercesine omuz silktiğimde beklemeden buzdolabına ilerlemişti. Bu sırada kalan araştırmaları tamamlamaya koyulduğumda dış kapının çalması ile yerimden kalktım.
Kapıyı açtığımda Jin "Günaydın çocuklar." Diyerek içeri adımlamıştı. "Size pankek yaptım."
İkimizinde keyfi yerine gelirken mutfağa geçtik.
"Dün size uğradım ama yoktunuz."
"Kahve?"
Kafasıyla beni onayladığında kısa bir şekilde dün başımıza gelenleri anlattım. İlgisini başka şeye vermeden dikkatlice beni dinlemişti.
"Deprem uzun sürdü fakat civarda yıkılan bir bina yok. Sadece birkaç çatlak var."
"Bir şey olmaması iyi." diyebilmiştim. Fakat boğazımdaki düğüm kendisini geçmiş anılar ile birlikte belli etmeye başlamıştı.
"Sen işe geri mi dönüyorsun?"
Yoongi heyecanla lafa benim yerime atlayarak "Evet." Diye bağırmıştı.
Kahvemden bir yudum aldığımda ağzımdaki acı tat azda olsa yok olmuştu. İşe geri döndüğüm falan yoktu. Sadece bu durumu atlatana kadar onlara yardımcı olacaktım, sonrasında her şey bitecek ve ben eski hayatıma geri dönecektim.
"Uzun süreli değil hyung. Olası bir felaketi önleyebilmek için yardımcı olacağım sadece."
"Anladım Chim. Bizim için iyi olacak, senin için de öyle." Jin güzel gülümsemesini bahşettiğinde içim birazda olsa ferahlamıştı. Geceden beri uyumamanın verdiği yorgunluk kendini yavaş yavaş gösterirken, ne zaman uyuyabileceğimi bilmiyordum. Çalan kapı ile bu sefer Yoongi bana fırsat vermemiş ve açmıştı.
