GERCEKLER♉️

RABİRENT

Medyadaki Mert

Odanın diğer tarafındaki odaya ilerledim. Pencere açıktı bende pencereden içeri sessiz bir şekilde girdim. ayakkabılarımı ayağımdan çıkardım ve elime aldım. Odadan çıkıp Melisin olduğu odaya ilerledim. Kapıyı yavaşça açtım. Ve geri kapattım. Çünkü belki şuan göreceklerim hayatımı karartacaktı. Aslında Kuzey için bu kadar üzüleceğimi sanmıyorum. Tamam çok üzüleceğim. Ama bunu görmeye hakkım var yani bence. Onları öle görünce ne dicemi bilmiyorum suan istemsizce ağlıyorum. Farkettim ki bu ağlama İside refleks oldu. Napıcaktım bilmiyorum bağırcammı, kızcammı,yoksa öle durucammı!! Hiç bir fikrim yokk. En dogru olanı oradan ayrılmam olucakti. Bırakalım eylensinler onlarında hakki. Oooof ben ne diyorum derken elimdeki canta dustu planlasam boyle şiddetli bir ses cikaramazdim hmen cantami aldim ve koşarak oradan ayrıldım. Arabaya bindigimde ellerim kollarım titriyodu hayir hayir bu üsüme deyildi ,askti. Ben simdi boynuzlandimmi. Bunları düşündükce gidip onları boğasım geliyodu ozum sakin ol. Diye diye kendimi avutuyorum ama nafile!! Telefonumun çalmasıyla basımı direksiyondan çektim ve ekrana odaklandım. Oha Mert beni arıyodu. Hemen göz yaslarımı sildim ve telefonu açtım "aloo mert" "ozum nerdesinn" "iyimisin sesin kötü geliyo" "sana i..ihtiyacım var yanıma gel lü..ütfen" "Mert Mert! Noluyo anlatırmısın" "yanımda ol elimi tut beni bırakma" "nerdesin hemen geliyorum" "hayatımın en berbat günlerimi yaşadığım yerdeyim ordayım ve anılar beni bırakmıyor anlıyomusunn özüm peşimdeler" derdemez telefon kapandı. Hiç bişey anlamamıştım hayatımın en berbat günlerini geçirdiğim yerdeyim dedi. Aaaaaa orası benim ondan ayrıldığım yermiydi yoksa yanılıyormuyum herneyse zaman kaybetmeden arabayı çalıştırıp ondan ayrıldığım yere gitmek için arabayı sürdüm..

*•*•*•^£*
Oraya vardığımda çok ıssız ve karanlık biyerdi bu.ura ole deyildiki. Hemen kapıya doğru koştum kapıyı araladığımda heryer karanlıktı ama sadece biyerde ışık vardı oradaydı titreye titreye oturuyodu. Kapıyı daha fazla açtığımda heryerin gerçekten çok karanlık olduğnu gördüm hemen korkarak yanına gittim elimi yanağına koydum bana baktı gözleri ağlamaktan artık iflas etmiş şişmişti. Yanağına koyduğum eli tuttu ve gözlerini kapattı. Ona ona asla aciyarak bakmıyordum. Ona bunları yapann bana kızıyodurum.
- noldu Mert ned- sözümü kesti
- sus ve sadece yanımda dur ve beni bırakma bırakırsan güçsüz kalırım çünkü ayaklarım yere basamaz yere düşerim. Tutunamam tekrar düşerim. Ama sen bana elledikce dünyanın en iyi en şanslı erkeği olurum OYÜZDEN gitme yanımda kal ve asla elini elimden çekme.. Dedi bana bakarak okadar masumdu ki kalbime bisey oturdu kalkmiyo. Cok agir tasıyamıyorum. Seviyorum ama sevmiyorum cok karışık rabirent gibi çözmesi zaman alıyo ama başaramıyorum bu rabirentte 3 çıkış yolu var. Ya kuzey ya Mert ya hicbirsey iste bu yol kafamı dağıttı. Bakalım çıkış yolunu bulabilcekmiyim. Ben boyle düşünürken oldugum yerde oturdum sırtımı duvara yastladim ve mertin elini hic bırakmadım gozlerimi kapadım. Çıkış yolu ARİYORUM!!

Okuryazarazra
Shadoowss
lfnaz- Bu yazarların kitapları harika okumanızı tavsiye ederim sizi seviyorum iyi okumalarr