GERCEKLER♉️

Daha cok erken

Kapının çalmasıyla yerimden sıçradım "özümm iyimisin" diyen iremdi ahh olamaz tuvalette uyuya kalmıştım hemen kapıyı açtım ve hiç bişey demeden çıktım neyseki kafamda berem vardı. Kolumdan tuttu ve beremi çıkartmaya çalıştı. Biz orda cebelleşirken mert ve görkem çığlıklarımızı duymuş olmalılar bizi ayırmaaya çalıştılar. Bende fırsat bilip odama kaçtım. İçeri şak diye irem daldı arkada mert ve görkem vardı bana ve bereme bakıyolardı
- Ne var diye bağırdım
- Aç o kafanı dedi mert
- Sizi ilgilendiriyomu ya gidin başımdan dedim ve gözlerimi merte sabitledim
- Hayır aç sunu diye bağırdı irem bi öfkemle bereyi fırlattım saçlarım birden açıldı kalbim biran uyuştu atmıyomuydu 3 çift gözde benim üzerimdeydi. Hayal kırıklıkları, öfke, ve şaşkınlık vardı bu gözlerde ağzı açık hepsi bana bakıyodu
- Ne diye bağırınca kendileine geldiler
-ö..ö.züü..mm naptın saçına diye kekeledi mert.
- Deyişikliklere alıştık artık şaşırmaya gerek yyok dedim onları ittirip yan odaaya girdim özüm orda oturuyodu ağlıyodu yanına oturdum ve saçını oksadım
- Noldu niye ağlıyosun annenimi özledin diye sorrdum gözlerimi ona diktim
- Hayır sadece hayat ve saçın çok yakışmış dedi
- Yarın sanada ufak bi deyişikliklik yapabiliriz yani... diyince göz yaşlarını sildi ve bir sevinçle bana sarıldı kokusu güzeldi o çocuktu ve çocuk yaşta karanlıklara boğulmamalıydı.

***1HAFTA SONRA****

Sokakta yürüyodum 2 çift gördüm kavga ediyolardı çok garip geldi ilk önce, sonra eskilere döndüm ve kendime geldim. Sevilmek ve sevmek çok farklı seyler iki kişide aynı duyguları beslemezse anlamsızlıklar çevremizi sarar. Yolda yürümeye devam ettim ve kolumdaki ağırlığı hissedtim arkami döndüm
-Sen kimsin dedi çocuk sert durmaya çalısıyordu ama korkusu onu ele veriyordu gözlerimden akan yaşları durdurmak için çok çalıştım noldunu sordu
- Seyy ben .ben.. kavga ettiğni gördüm ve yaşadıklarım aklıma geldi simdi kolumu bırakırmısın gitmem gerek çok fazla kaldım zaten dedim ve kolumu hızlıca çektim. Arkama bakmadan koşarak ayrıldım dar bi sokak vardı oraya kaçtım ağlıyodum hemde haykıra haykıra kafamı duvarlara buldum "KUZEYY!" diye bağırdım okadar sesliydiki haykırışım dalgalar halinde etrafa yayıldı.
- Efendim. Bi an durakladım sanki sanki kuzeyin sesiydi bu delirmişmiydim ov yoo simdi deliremezdim omzumdaki ağırlıkla irkildim omzumdaki eli tuttum. Ve ordan kosarak ayrıldım derilmek çocuk oyuncaydı ama delirmeden önce yapmak istediklerim vardı. Koşarak evin önune geldim. Kapıyı açıp içeriye girdim,anahtarı masaya koydum montumu yere fırlatıp. Odama çıktım kapıyı kilitledim. Yattım ve sadece tavana baktım. Anlamsız hayatı bikezdaha tadını çıkardım telefonum götümde titriyodu sinir bozucu olduğu için açtım
"Söle" "özüm buluşalımmı" "hayır kendimi iyi hissetmiyorum" "önemli" "hayır batıhan olmaz" "tamam yarın okula grl barı" "bakarız kapat hadi" dedim ve kapattım. Kendime zaman ayırmaktan okulu ve çevremdekiler unutmuştum. Özüm içeri girdi yanım oturdu
- Özüm abla ikimzizin adıda özüm bnim 2. Adım beren bunu kullanabiliriz dedi güzel fikirdi
- Çok iyi okur saçından memnunmusun? Dedim saçı siyah ve aralarında kımızı ile maviler vardı kendi seçmişti annesi grlsene beni hatırlamasın dedi
- Çok güzel hayallerimde saç tekrar saol saçımı örermin diyince evet anlamında kafamı salladım. Saçını örmeye başladım bu aralar Berende bi durgunluk vardı annesini özlemediğni sölüyodu eee ozmn neydi derdi. Çok merak ettim
- Bugünlerde pek iyi deyilsin hep ağlıyosun noldu diye sorunca
- H..iç .. hiç birşey olmadı diye kekeledi birsey vardı ama ben çok üstüne yürümek istemedim saçını ördüm ve saçımdaki tokayı çıkarıp berenin saçını bağladım.