|| Preferencje Akatsuki ||

1. Pierwsze spotkanie

Zanim zaczniesz czytać to mam info dla Ciebie :). Niektóre postacie będą się pojawiać tylko w niektórych rozdziałach więc wszędzie ich nie zobaczycie :D

|Pain|

Było to deszczowe po południe. Mimo to spacerowałaś i mokłaś w deszczu z założonymi rękami patrząc się w ziemię. Właśnie stałaś na krawędzi jakiegoś wzgórza patrząc na Konohę gdzie spędziłaś większość swojego życia. Nic nie zwracało twojej uwagi. Nawet piorun, który walnął obok Ciebie i zrobił dziurę w ziemi.
-Nie powinnaś tak sama stać na takim zimnie. Zwłaszcza, że leje taki deszcz...
Usłyszałaś za sobą jakiś głos. Gdy odwróciłaś głowę ujrzałaś rudego faceta z dużą ilością... kolczyków na twarzy.
-A co Cię interesuje moje życie, że się tak o mnie troszczysz... nawet mnie nie znasz.
Powiedziałaś za chrypiałym głosem i odwróciłaś wzrok z powrotem na wioskę.
-Otóż Cię znam... [imię]...
Gdy wypowiedział twoje imię aż przeszły Cię ciary na całym ciele.
-A kim ty niby jesteś, że się mną tak fascynujesz?
Powiedziałaś odwracając się do niego przodem.
-Jestem Pain.
Powiedział a ty pokiwałaś głową na znak, że rozumiesz.
-Mam nadzieję, że jeszcze się kiedyś spotkamy..
Powiedział mrocznym głosem po czym. Po prostu sobie zniknął.
-Chyba przedawkowałam czekolade...

|Deidara|

Chciałaś pobyć sama. Miałaś dość społeczeństwa i wszystkiego co się rusza i co żyje. Po prostu miałaś już to wszystko w dupie. Szłaś wkurzona raz po raz łamiąc drzewa po drodze. Wyobraź sobie jak BARDZO wkurwiona dziś musiałaś być.
-KATSU!
Usłyszałaś nagle nad sobą i odskoczyłaś w bok gdy z góry poleciała na Ciebie jakaś biała, mała rzecz po czym wybuchła w miejscu, w którym wcześniej stałaś.
-EJ BLONDI UWAŻAJ GDZIE TO ZRZUCASZ CO?!
Krzyknęłaś w tam tą stronę po czym na ziemie zleciał duży, biały ptak a na nim siedział... lub siedziała jakaś osoba. Po chwili zeszła z niego.
-To ty uważaj po jakim terenie chodzisz hm? Mam teraz ważną misję więc możesz sobie stąd iść?!
Przybrałaś twarz pokerface'a.
-A może najpierw mi powiesz swoje imię zamiast na mnie narzekać?
Spytałaś po czym podeszłaś.
-Jestem Deidara hm.
Powiedział i dumnie się uśmiechnął w twoją stronę.
-Ja [imię]. A teraz wybacz. Muszę ci przecież nie przeszkadzać w misji!
I zniknęłaś w chmurze dymu.

|Hidan|

No to tak. To był zwyczajny, słoneczny poranek. Nic złego nie mogło się stać prawda? No nie powiedziałabym.
W wolnym czasie pracowałaś w kawiarni. Z czasem zaczęłaś to traktować nawet jako hobby.
Któregoś jednak dnia kiedy wychodziłaś z pracy (pracowałaś dość krótko ale na tyle żeby zarabiać odpowiednią sumę pieniędzy) i szłaś w stronę domu to oczywiście musiałaś iść skrótem. Prowadził on przez długą, prostą i słabo oświetloną uliczkę a gdy się z niej wyszło wystarczyło tylko żebyś skręciła w lewo a potem już niedaleko widziałaś swój balkon, przez który zwykle wchodziłaś prosto do swojego pokoju.
Kiedy tak truchtałaś i byłaś już w połowie drogi ktoś złapał Cię za nadgarstek. Po Twoim ciele przeszły ciarki. Dobrze znałaś tę okolice i raczej mało kto tutaj przebywał. Przełknęłaś głośno ślinę i odwróciłaś się z przymkniętymi oczami w stronę tego kogoś.
-Dokąd tak kurwa galopujesz piękna gazelo ( ͡° ͜ʖ ͡°)?
(Słabe teksty Hidana na podryw vol. 1)
Otworzyłaś niepewnie jedno oko a przed sobą ujrzałaś mężczyznę w szarych włosach i o pięknych fioletowych oczach.
-Przepraszam?
Powiedziałaś niepewnie.
-Śpieszę się tak dla twojej wiadomości...
Dodałaś i otworzyłaś drugie oko.
-Może pójdę z tobą? To niebezpieczne tak samej chodzić po takich uliczkach ¯\_( ͡° ͜ʖ ͡°)_/¯
(Pedo Hidan vol. 1.1)
Patrzyłaś na niego jak na idiotę. Co on se myśli?
-Właściwie to nawet Cię nie znam po prostu mnie zaczepiłeś i tyle.
Powiedziałaś a on wypuścił Twoją rękę.
-Jestem Hidan. A ty kim jesteś cudowna istoto?
(Słabe teksty Hidana na podryw vol. 2)
-[i-imię]... wybacz musze już iść bo... ZOSTAWIŁAM ŻELAZKO WŁĄCZONE!
I takim o to sposobem teraz biegłaś do domu.