ika-walo

259 15 2
                                    

"How's school, anak?" Mula sa pagsusulat ng kanyang notes, napa-angat siya ng tingin sa boses ng kanyang Tatay na may dalang mug ng kape.

"Hey, Dad." Pinaghila niya ito ng mauupuan bago tinanggap ang kapeng inalok sa kanya.

"School was okay. Lots of quizzes still and our examinations were cancelled because of the earthquakes so yeah napa-aga ang uwi ko sa bahay.." ngiti niya sa kanyang Tatay. Tumango naman ito bago binaling ang tingin sa kanyang mga sinusulat.

Minsan, kapag nag-iisang tunay at katahimikan lang ang nasa paligid, mas gugustuhin niyang manatili sa probinsya para mag-aral at huwag lumayo sa magulang. Pero sa kabilang banda, ito ang nag turo sa kanya kung paano tumayo sa sariling paa. Mag-budget sa allowance na pinapadala ng magulang, sa pagkain parin ng masustansyang pagkain at mamuhay na parang anjan lang sila.

"We saw your portal grade already. May mga subject kang kailangan i-focus. Study smart, anak." Tinapik ng kanyang ama ang kanyang balikat bago halikan ito sa ulo.

Her parents never mentioned about achieving high grades or what, they don't pressure her. They trust her and sometimes that trust she broke when rough time comes. May mga araw na slack siya at hindi makapag-focus sa pag-aaral, there were quizzes she can't barely pass, lectures that she can't comprehend but her parents never pressured her.

"Yes, Dad. Good night po." Pinapatuloy niya pagsusulat dala narin pag-aaral.

--
"Merry Christmas!" It is the best season of the year for her. Felt so home and with her family. Season of sleeping and slacking.

Sinalubong ng pamilya ang pasko ng may tuwa sa puso. Its their season. Masaya lang. Kontento. Ang masaya na siya doon.

"Merry Christmas, Peach." Bati niya sa kabilang linya. Napangiti nalang siya dahil sa gaang nararamdaman sa gabing iyon. Miss na niya ang dalaga. Dalawang linggo na silang hindi nagkikita dahil sa Pasko at mag-babagong Taon.

"..hey" mejo paos pang tugon ng dalaga. Napangiti siya ng malawak. Gustong gusto na niyang mahawakan ang dalaga. Gusto na niya itong yapusin, halikan at hagkan. Ngunit linya sa telepono lamang namamagitan sa kanila ngayong gabi.

"I miss you.." tila naging desertyo ang kanyang lalamunan sa narinig. Nakikita niya itong naka ngiti sa kanya at namumusilak ang mata habang binabanggit ang mga katagang iyon. Masyado siya netong binabaliw. Baliw na baliw na siya sa dalaga.

"I miss you too. I miss hugging you. Kissing you. I miss you, Peach. I want to hold tonight." Pagsusumamo niya na nagresulta sa pag singhap ng dalaga sa kabilang linya.

"A-alex.." napapikit siya sa sensasyong dumaloy sa kanya sa pag banggit ng kanyang pangalan. She doesn't know her name would be so wonderful.

Hanggang ngayon hindi parin nasasanay ang sistemang girlfriend na niya ang babaeng mahabang taon na niyang tanaw lang. Kung iisipin, magliliwaliw lamang sila ni Sib 'nong mga panahong iyon pero doon din pala maglalandas ang tadhana nila.

"I want you, Alex.." napapikit ang huli sa init ng nararamdaman. Hindi niya kailanman naisip na mangyayare sa kanya ang mga bagay na 'to. Kids, wag na wag magjojowa ng Nurse.

"Baby, I want you too. I wanna cup your innings in mine. You are mine.." balik niya dito. Narinig niyang nagulo ang kabilang linya at nakarinig ng pag-ungol. She smirk. Naughty.

"Feeling you inside me, love. A-ahh.." narinig niya ang dapat niyang marinig. Nagtambol ang kanyang tenga sa rhytmikong hininga ng dalaga.

"Kissing your lips down to your neck. You are mine." Patuloy na panunukso niya rito. Iniimagine na niya ang dalagang nakapikit. Miss na miss na nga niya ito.

"Damn, Honey. You owe me this one."

--
Hello, mga mahal!
Short update for post-valentines!!! Comments are highly appreciated. ❤🤗

-BM

PeachTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon