The laundromat van smelled of air spray and the remnants of cigarette smoke. Sumakay sa passenger seat si Dennise at nagsimula na magdrive si Alyssa papuntang downtown Manila. Streetlamps lang ang tanging ilaw sa daan, at tahimik lang si Alyssa sa buong biyahe nila. Pinapanood lang siya ni Dennise, as well as the road,
tinitignan niya ang bawat intersection kung saan nakakita sila ng mga patrolling police cars.
Nadaanan ng van nila ang black sedan ni Gretchen, tinted ng itim ang mga bintana. Ibinaba niya ng sakto ang kaniyang bintana upang kumaway kay Alyssa at Dennise habang nagpapark sila sa shared parking area ng bangko at hotel, at kung saan naka pwesto ang mga garbage bins. It was empty.
Binuksan na ni Dennise ang kaniyang laptop at nagsalita sa earpiece. “Handa na ba ang lahat?” She spoke well, and immediately received responses from all of the crew members.
“I’m good, Den.” - Vic
“Ready, Miss Lazaro.” - Bea
“Yup!” - Deanna
Napangiti si Dennise at tumingin kay Alyssa, na mataang pinapanood siya. The clock flashed red, and once the numbers changed and read 0600, nakarinig sila ng pintuan ng kotse na nagbukas at sara. Pinapasok na nina Deanna at Bea ang mga vaults at the same time as Gretch, who was in her crisp suit, ineexplain sa security na nasa harap ng building na kailangan niya ng early start sa trabaho dahil marami siyang naiwan na bulubundukin na mga papeles sa kaniyang opisina.
“The Eagles are in,” Dennise announced to the rest of the crew. “One hour wait, and Archer better be ready to move.”
Hindi na nag-antay pa si Dennise ng sagot. Alam niyang ang lahat ay nagtatrabaho the way they’re meant to. Gretchen came into the conversation, sinasabi kay Dennise na nahack na niya ang mga security cameras. Nagpasalamat si Dennise sa kaniya at nagproceed na siya sa pagpapakita ng week old footage para sa mga nagbabantay sa mga camera monitors.
“Now, the long wait starts,” sabi ni Alyssa habang humihikab. Pinatay niya ang makina ng sasakyan at binaba ng kaunti ang mga bintana upang papasukin ang fresh morning air. “I got coffee, by the way. Gusto mo ba?”
Pinatay ni Dennise and mikropono ng earpiece niya, pero allowed the receiver to stay the same para hindi marinig ng grupo ang pag-uusap nila habang ginagawa nila ang kanilang mga trabaho, and risking their lives. Ipinatong ni Dennise ang laptop niya sa dashboard at tumango. “Please.”
Kinuha ni Alyssa ang thermos sa backpack niya, at nagbuhos siya ng dalawang kape sa paper cup at ibinigay ang isa kay Dennise. Habang naghihintay, mas nakilala pa nila ang isa’t-isa by asking the other random questions. After all, there was no better way to get to know someone than through interrogation.
It wasn’t long until the private questions began, and hindi nila matandaan kung sino ang nagsimula sa kanilang dalawa. Mula sa sexual experiences hanggang sa bilang ng tao na nakasama at once, Dennise and Alyssa are both seemed pretty vanilla. And ng aminin ni Alyssa na meron siyang penis, Dennise shrugged it off like she also have it too.
Their conversation lulled to a comforting silence. Malapit na mag 0700 hours. Pinanood ni Dennise si Alyssa na ipinikit saglit ang mga mata at humikab. There was a noise, na nakapag patayo ng mga balahibo sa kanilang katawan. Bumukas ang pintuan ng rear door papuntang bangko. Lumabas ang isa sa mga Paragon security guards at nag-unat ng mga kamay at braso sa ibabaw ng ulo. At doon niya napansin ang laundromat van.
“Anong gagawin natin?” Alyssa hissed, nakatingin pa rin ang guard sa van, iniisip siguro ang rason kung bakit nandoon ang van.
“You’re acting guilty, stop that.” Dennise hissed back. “Nandito tayo kasi may pickup tayo. That’s all.”
