"Bilis Alberto!" Atat na sabi ni Misu sakanilang driver. Sa ikalimpitong pagkakataon, napasulyap ulit siya sa relo.
Bakit ambilis naman ng oras!? Nakikipaligsahan rin yata ito sa amin!
"Ma'am," May halong iritasyon sa boses ng driver na si Alvert at sumulyap sa rear view mirror. "Mas malalate na nga ako kesa sa'yo at hindi man lang ako rito nagrereklamo," He said as a matter of fact.
"Sino ba ang nagsabi sa'yong humiwalay ng school huh?" She spat and rolled my eyes. Wala naman nagsabi sakanyang hindi siya pwede sa school nina Misu. Siya pa 'yung may ganang gumawa ng kung anong linya sa estado ng buhay niya na pwede naman siyang pumasok sa St. Andrews.
Her mom will support but the guy itself is so persistent of not going.
"Mahirap na at sosyalin ang school mo baka may makalaban pa ako doon,"
"It's not that sosyal tulad ng sinasabi mo. Clavistern International was more gallant than my school," Misu told him pertaining to her cousin's school.
Hindi rin naman talaga sosyalin ang paaralang pinapasukan ni Misu. Marami ding nag-aaral doon na hindi gaani kataas ang estado sa buhay.
This is the reason why she had picked this school. It is very confidential. Kahit sabihin ng iba na sumosobra na ang school sakanilang pagtatago ng impormasyon ay mas naiintindihan ito ng mga hindi kilalang pamilya ng makakapangyarihang tao.
Like her. Since she had just came back from Iceland four months ago and is very lowkey about her arrival.
There were rumours of course but then no one has confirmed it because they don't exactly know what she looks like.
"Dito na." The moment the car slowed down she jumped out of the car almost making students near her gaspe in surprise.
"Manong guard! Flag na ba?" Tanong ko sa guard na nagbabantay sa gate habang tumatakbo. Hindi ko na inalintana ang mga ibang estudyante na napapatingin sa akin. Palibhasa wala silang pake na ma late!
"Malapit na iha!" Sigaw ng guard kaya unti-unting bumagal ang takbo ko. Tumalikod ako para harapin si manong guard at nagheart sign.
"Salamat manong!" I thank him as if he was the one who's incharge of the flag ceremony. I spreaded both of my arms as if the heart exploded with confettis while I was walking backwards.
Feeling ko talaga may talent ako nito katulad ni Mator.
"Hey!" Or... not.
Agad akong napaharap sa unahan ko nang may makabangga. Mahina lang naman ang pagkakabangga dahil mabagal lang ang paglalakad ko. Probably she was caught off guard that she fell on the floor. Her sling bag was thrown off the ground at lumabas ang iba nitong mga gamit.
My eyes widened and panicked nang makitang nagkalat ang iba niyng magamit at maraming tao ang dumadaan. Dali-dali ko siyang hinawakan sa braso para alalayan.
"Are you okay?" I asked her. She looked so soft and very modest that I can't help but to be extra careful with her. She reminds me of my cousin Fait pa naman kaya may parte sa loob kong gusto siyang maging kaibigan.
"I'm fine. I'm fine," She blocked her hands infront of my chest. She used her other arm to support herself from standing.
Napatingin ako sa nagkakalat na gamit niya at nasisipa na ng ibang tao. Hindi ako nagdalawang isip na kunin ang bag niyang at pinulot ang mga gamit na nagkakalat.
Medyo napangiwi ako nang makitang halos make-up ang mga nagkalat. May isang notebook at wallet na nasipa. Nang makuha ko ang mga nasa malapit ay inuna ko ang wallet niya dahil nakabukas pa ito. Private informations shouldn't be leaked.
