"Doro!" Gulat kong tawag sakanya. I was not expecting na makakasalubong ko siya dito. It was his place pero hindi ko naman alam na ganitong oras pala siya umuuwi!
He was sweating at namumula pa ang kanyang balat. He only wearing sando and with his usual hairstyle. May hawak hawak siyang paperbag salanyang kaliwang kamay.
Ang tunog lang ng lumang electric fan ang namayani sa buong silid. I changed my position making the couch creaked a little. As I roamed my gaze I can't tell that he is living inside this house.
Napabaling ako sakanya nang dumating na siya hawak hawak ang bulak at betadine. I secretly gulped when I saw the alcohol on his right hand.
His hair drooped down on his face. Medyo kita pa ang kanyang mukha dahil basa pa ito. He wore a new t-shirt as a sign that he took a bath. Napangiwi ako.
"Naliligo ka pagkatapos ng trabaho mo?" I asked him. Lumapit siya sa akin at umusod naman ako sa gilid para bigyan siya ng espasyo. The couch shrunked and I feel really small lalo na't halos magkadikit na kami sa liit ng inuupuan.
Itinabi niya ang mga gamit sa mesa.
"Not always," He casually said and opened his palm. Kinuha ko sa mesa ang bulak at binuksan ang alcohol. Just thinking na ilalagay ko ito sa mga sugat ko ay parang mangingisay na ako.
"Ako na," Aabutin na niya sana ang hawak ko pero inilayo ko ito sakanya. I looked at him para sabihin na kaya ko na ito pero wala nang nakatakip sa mata niya at naiilang na ako.
Bakit parang tuwing nakikita ko ang mga mata niya mahirap titigan ng matagal? Pwede bang Patuyuin niya kaagad ang buhok niya? Mas ayos na 'yun.
I tried hard not to tear the eye contact because there's already an unspoken rule that if one tears his' away, he loses.
My arm was still hanging mid air para hindi niya ito maabot. I was struggling lalo na't mahirap ang ganitong pwesto, nakakangalay.
Habang tumatagal ay mas lalo akong nahuhulog sakanyang mga mata. As if it was an deep abyss filled with the chocolate mountains and something more.
I blinked and I realized I spaced out. Nakuha niya mula sa akin ang hawak hawak kong nga gamit pero nang babawiin ko ito he did the same thing that I did.
I tried standing up para maabot ko ito pero tumayo naman siya making the gap between on what he is holding and my hand become bigger. I tried to tiptoe and jump pero hindi ko talaga maabot. Sinamaan ko siya ng tingin.
Bakit ba kasi ayaw niya na ako ang gumamot ng sarili ko!?
Napaupo ako sa couch and napangiwi nang hindi ako nagbounce. Masakit rin sa pwet ah!
"My couch was not that good. Don't just do that, masakit 'yan,"
Umupo siya sa tabi ko ulit na hawak hawak na ang bulak. Nalagyan na niya ito ng alcohol na ikinangiwi ko.
"Ako na," Pamimilit ko pero ayaw niya talagang ibigay sa akin.
"Tsk." He grabbed my hand and positioned it forward just to make him tend my wounds. Napangiwi ako nang dumampi ito sa balat ko. I flinched pero hindi ko ito naialis mula sa alcohol dahil pinipigilan ni Doro.
"Bakit ka ba kasi namimilit?" Inis kong sabi. Nagulat ako nangmakita ang kanyang naiinis na mukha na nakatingin sa akin. My mouth had shut when I saw his pissed off face.
I always see him just only his hair at hindi ko makikita talaga ang reaksiyon niya. Or when I can see it his face was only calm. Minsan nga naiisip ko na para siyang napakaamong tuta.
