Hindi ko alam kung ano ang apelyido ni Kenna and I forgot to ask Resca about it. She said the girl didn't hid her status kaya paniguardo kilala rin nila ang pamilya nito.
Hindi naman ako natakot talaga kay Laira. I didn't harmed her— intentionally and mukhang hindi naman siya nagalit sa akin. I think I'm safe.
But Kenna's much more like a bitch kanina nung napatid ko. She may remember my face and if we'll meet again soon kailangan alam kung na kaagad kung sino siya.
I tried searching Kenna on the internet pero wala namang may lumalabas na picture niya at mga foreigners lang. Medyo nakahinga ako ng maluwag dahil ibig sabihin hindi siya isa sa mga malalaking mga kumpanya.
Not to brag but if you'll search just simply Sucre on the internet bukod sa meaning nito ay makikita mo ang Picture ng mga naghandle nito. May isang article pa na nandoon kaming apat na magpipinsan. Zela and Fait's face were already exposed pero kaming dalawa ng isa ko pang pinsan ay hindi pa kilala. But some of our informations already got leaked like I'm a girl and the other one's a boy.
I closed my laptop and layed on my bed. Atleast nalaman kong hindi ito superior sa amin di'ba? And about Laira. I don't really care mukhang mabait naman siya.
May mga tao rin naman kasing kahit nasa taas na sila ay hindi parin nila nakaklimutan ang pagkakapantay-pantay ng lahat. May mga humble rin na mga tao and I think Laira is one of them. Huwag mo lang isali ang mga kaibigan niya.
"Young madame hinahanap kayo ni Madame," One of our servants voice echoed outside of my room . Kumuha ako ng suklay at inayos ang buhok ko bago lumabas. Iyon na naman kasi mamaya ang sisitahin niya kapag magulo.
She said we need to be proper inside and outside of the house. Hindi ko naman kasalanang mukhang dugyot ang buhok ko.
I still love my natural curly hair though. Kahit minsan mainit at mahirap suklayin mahal ko parin 'to.
Mukhang kadarating niya lang at nasa study na naman niya. May tinatapos ata na papers. Sumimangot ako nang maisip na hindi na naman kasi makakapagsabay sa pagkain nito dahil mukhang may hinahabol siyang gawin.
Her cold eyes were seriously staring at her macbook and her fingers were nonstop typing something. Her hair was in a tightbun and she was still wearing her corporate attire. Nagmumukha siyang isang striktong principal. Palitan niya kaya ang napakabait naming principal dun no?
"Excuse yourself already in friday. I'll be introducing you to all of our staffs para malaman nila kung sino ang susunod na hahandle sakanila. Okay?" She said to me na hindi man lang inaalis ang tingin sa screen. Mukhang nagmamadali ata itong ipasa sa mga mas nakakataas.
"Yeah," Sabat ko rito at umalis ng room. Hindi ko naman kayang magtagal dun pakiramdan ko sariling kong ulo ang sasakit sa ginagawa ni Mommy.
I smirked thinking na ipapakilala na pala ako sa friday. But I think three days ang itatagal nun lalo na't iba malayo pa. Pero uunahin rin siguro ni mommy ang mga nasa malapit. And speaking of malapit ay ang mga cafe tulad ng sa St. Andrews.
Hindi ko naman sila isesesantehin. Kawawa naman kung gagawin ko 'yun. Siguro ibubuking ko lang sila sakanilang mga pinanggagawa.
The next day hindi na ako pumunta pa sa cafe dahil alam ko naman pupunta naman kami dito sa biyernes and surely they will be happy when they will see me. Very very happy.
"Hi," Isang mahinhin na boses ang bumati sa akin. And when I turned to my side I saw Laira who was smiling with her very angelic face. Atomatiko na rin akong napangiti dahil sakanya.
