Hepinize merhaba 🙋♀️
Yeni bölümle karşınızdayım 😍
Keyifli okumalar 💜
***
" anne lütfen şu oğullarına bir şey söyle! Kriz geçircem şimdi!". Öfkeyle söylediğim sözler Emre ve Giray'ı, sanki çok komik bir şey varmış gibi, gülümsetirken bir kez daha çığlık attım.
Annem en sonunda yanımıza geldiğinde şaşkınlıkla bana baktı. " bu halin ne Dolunay!"
Emre annemin sorusuna gülerek" önemli bir şey değil anne sadece kızın biraz yaramazlık yaptı bizde cezasını verdik " diyerek göz kırptığında bir kez daha çığlık attım. Annem kulaklarını kapatıp" Dolunay lütfen bağırma! Naptın da seni boyaya buladılar? " diye sordu annem.
Evet benim canım kardeşlerim beni boyaya bulamışlardı. Neden mi? " şey Emre'nin bilgisayar şifresini kırmış ve Giray'ın tiyatro senaryosunu yırtmış olabilirim "
Annem yüzüme tuhaf tuhaf bir süre baktı." canım oğullarım kardeşinizi boyayabilirsiniz ama etrafı çok batırmayın lütfen" dedi ve gitti. Gitti! İnanamıyorum beni bunlarla mı bıraktı şimdi!
Korkuyla bir iki adım geri gitmeye çalışsam da Giray çoktan beni tutmuştu. Emre de elindeki boyayı hiç çekinmeden kafamdan aşağı döktü.
Ben size yapacağımı biliyorum!
×××
Aradan birkaç saat geçmişti. Emre ve Giray'ın elinden zor da olsa kurtulmuş, boya kurumadan duş almıştım. Şimdi de kızlarla birlikte toplanmış kafede oturup sohbet ediyorduk.
Bir de yanımızda Karsu'nun kedisi Shadow vardı. Shadow, çok tatlı ve akıllı bir kediydi. Rengi değişikti ama bu onu daha tatlı yapıyordu.
Tatlı demişken, canım tatlı çekmişti ya. " kızlar benim canım tatlı çekti". Bir an da söylediğim şeyle hepsinin bakışları bana dönmüştü. Beste " sen şimdi böyle söyledin ya benimde canım çekti" dediğinde diğerleri de onları onaylamıştı.
Zülal garsonu çağırıp herkesin siparişlerini söyledi. Garson yanımızdan ayrılırken Samya " hazır sömestr tatilindeyken bir yerlere kaçamak mı yapsak?" demişti.
Aslında iyi olabilirdi ama nereye? Sanki aklımı okumuş gibi Arya konuşmuştu. " güzel olur da her sene bir yere gidiyoruz gidecek yer kalmadı"
Haklıydı. İşlerden olsun, tatiller olsun her şehire, her ülkeye gitmiştik neredeyse. Şimdi nereye gidebilirdik ki?
"sanırım ben biliyorum" diyerek kısa süren sessizliği sonlandırmıştı Ji Min. Hepimiz 'nereye?' bakışları atmaya başladığımızda cevap vermişti. " Bosna Hersek"
Hepimiz şaşkınlıkla Ji Min'e bakarken tekrar konuştu. " 5 gün sonra Bosna Hersek'te geleneksel yetenek yarışmaları olacak. Ona katılmak için 2 gün sonra oraya gidecektim. Sizde gelin fena mı? Hem gezersiniz"
" harika olur!" diyerek ilk tepkisi gösteren kişi Ela olmuştu. Amazon kafasını olumsuz anlamda sallarken " ben gelmiyorum" demişti. Her ne kadar karşı gelsekte yinede ikna edememiştik. Bize zorluk çıkaracağını düşünüyordu ama alakası bile yoktu. Korkusunu yenmeden onu bir yere götüremiycektik kesinleşti.
Biz konuşmaya devam ederken garson siparişlerinizi getirmişti. Bir yandan tatlılarımızı yerken bir yandan da oraya gidince neler yapacağımızı planlamaya başladık.
×××
Tabi biz planı kesinleştirdik ama aileler izin veriyor mu?
"Hayır Dolunay!" annemin ve babamın kesin cevapları belliydi. Hayır!
" ama lütfen ya zaten Tatildeyiz nolur" diyerek üsteledim ama onlar cevap verme zahmetine girmemişlerdi. Giray " ama lütfen ya zaten tatildeyiz nolur" diyerek taklidimi yaptığında yanımdaki yastığı ona fırlatmıştım.
Annem " kardeşlerin de giderse belki kabul ederiz" dediğinde şirinlik yapma zamanımın geldiğini anladım. Zoraki gülümsememle Emre ve Giray'ı yanlarına gidip aralarına oturdum.
" canım kardeşlerim benim sizi ne kadar seviyorum biliyor musunuz?" dediğimde Emre göz devirip benden uzaklaşmıştı. Giray da yine taklidimi yapmıştı. Babam " Dolunay üsteleme istersen gitmeyecekler belli oldu" dediğinde omuz silktim.
"sorun değil baba gitmesinler. Arya ve Beste gittiklerinde kendine yeni birilerini bulurlar o zaman ne yapayım" dediğimde Emre ve Giray saniyesinde " bizde gidiyoruz!" demişti. İşte adamı böyle yola getirirler.
Annem bu hallerine gülüp "ne zaman gideceksiniz?" diye sordu bana. Mutlulukla " iki gün sonra yola çıkıyoruz" dedim. Annem cevap vermedi ve televizyonda dizisini izlemeye devam etti.
Bende sevinçle odama gidip kızları tek tek aradım. Hepsinin aynı şekilde izin aldığını duyunca gülmeden edemedim. Aileler bizden önce anlaşmışlardı sanki!
Telefonumu kenara koyup yatağımın içine girdim ve yorgunlukla kapanan gözlerimle uyuya kaldım.
***
Bölüm hakkında düşünceleriniz?
Bölümü tek bir emojiyle anlatın desem?
Kısa oldu biliyorum ama yarın telafi edeceğim
İyi tatiller 💜
