Issız bir feryattı benimkisi, belki de kapkara bir kışın ortasında terk edilmişlik.
🍁 🍁 🍁
"Siz buna intikam diyebilirsiniz ama ben buna ADALET diyorum.
🍁 🍁 🍁
Merhaba okuyucularım.
Öykülerimde ilk anda hüzün öne çıkıyor olabilir. Ama öykünü...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zeynep ŞANLI
Bazen yorulmak için bir eylem yapmaya gerek yoktu, bu hayatta. Düşüncelerde yorardı insanı. Hatta öldürürdü...
Ne zaman nefes almak istesem, ruhum bir dar ağacında sallanırken buluyordum kendimi.
Anlamıştım ölürken de yaşayabiliyormuş insan. Her ne kadar nefes alsanda aslında ölüsündür...
"Hadi Zeyna daha hızlı ."sözleriyle beni kışkırtması hoşuma giderken, Yumruğumu kum torbasına sayısını unuttuğumca kez geçirdim . Kollarımı saran kaslar attığım her darbede biraz daha geriliyor, ter sicim gibi tenimi dağlayarak boynumdam akıp gidiyordu.
Anılar birer zehir gibi beynimden süzülürken göğsümdeki ağrı artıyordu, bütün gücümle kum torbasını dağıtmaya çalışıyordum , Ya da belki de kafamdan hiç silinmeyen anıları...
Yine uçup gittiğim diyarlardan onun sesi getirdi beni;
"Sen buna yumruklamak mı diyorsun? Bırak artık kum torbasıyla sevişmeyi, daha sert vur. "dediği anda sağ yumruğumu çenesine geçirdim, yumruğu yediği gibi çenesini tutup inlemeye başladı.
"Terbiyesiz. " dediğim an çenesini ovalayarak karşıma geçti.
"Yalan mı kızım, ben olmasam torbayı dövmek yerine ilişkiye gireceksin ."
"Aliii! bak kaşınıyorsun, bu sefer çeneni gerçekten kırarım. " Uyarımla dudaklarına parmaklarını getirip görünmez bir fermuar çekti.
"Eee ne oldu senin sınav açıklanmadı mı? "
"Hayır. Bu akşam açıklanacak. " Deyip havluyu omzuma attım. sırtımı ona dönüp koltuğa doğru yürüdüm, ve oturdum. yorulmuştum, koltuğun başlığına başımı yaslayıp gözlerimi kapattım. onunda karşıma oturduğunu hissettim ve gözlerini muhtemelen üzerime dikmişti.
"Ya kazanamazsan koleji o zaman ne yapacaksın? " Sözleriyle başımı kaldırıp gözlerine baktım.
"Hadi kazandın diyelim. nereye gideceksin? İstanbul orası. nasıl yaşayacaksın? "
"Yurtta kalırım, Ev tutarım, gerekirse sokakta yatarım. Ama oraya gideceğim. Hiç bir şey engel olamaz bana sen bile. " dedim sözlerimle başını iki yana salladı.
