İrkilerek uyandım. Sanırım rüyamda bir merdivenden düşmüştüm. Yatakta doğruldum. Karanlıktı ve Louis'nin yatağında yalnızdım. Baş ucumdaki çalar saate baktım. Sabahın beşiydi ama kendimi dinlenmiş hissediyordum. Piyanodan yükselen cılız sesi duyabiliyordum. Yataktan kalkıp üstüme bornozu geçirdim ve salona doğru gittim.
Oradaydı. Kendi baloncuğu içinde öylece piyano çalıyordu. Pijama altını giymiş olduğunu bilmeme rağmen çıplak olduğunu zannetmiştim. Müziğin melankolisinde kaybolmuş, tamamen konsantre olmuştu ve çok güzel çalıyordu. Durakladım ve onu izlemeye başladım.
Parçayı tamamladı,biraz bekledi ve tekrar çalmaya başladı. Ateşe çekilen pervane gibi usul usul ilerlemeye başladım. Kafasını kaldırıp bana baktı ve yeniden bakışlarını ellerine çevirmeden önce bana kaşlarını çattı.
Kızmış mıydı yoksa?
Usuca "Uyuyor olmalısın" dedi.
"Sende öyle" Sesim yumuşaktı.
"Yoksa beni azarlıyor musunuz,Bay Styles?"
"Evet,Bay Tomlinson,azarliyorum."
"Şey,uyuyamıyorum."
Piyano taburesine oturup basımı çıplak omzuna yasladım. Kısa bir an durdu ve şarkıya devam etti.
"Neydi bu?" diye sordum.
"Chopin'den bir parça."
Döndü ve dudaklarını saçıma bastırdı.
"Seni uyandırmak istememiştim."
"Sen uyandırmadın. Diğerini çalsana."
"Diğeri?"
"Burada kaldığım ilk gece çaldığını. Bach parçası."
"Ah,Marcello."
Ağır ağır ustalıkla çalmaya koyuldu. Ellerinin hareketlerini omuzlarında hissederken gözlerimi kapadım ve hüzünlü notaların bizi sardığını hissettim.
Parça hiç beklemediğim bir anda son buldu.
"Neden sadece hüzünlü müzikler çalıyorsun?"
Omuz silkti.
Kafamı tekrar omzuna koydum.
"Konuşmalıyız."
Ona bakmamı sağladı. "Ben benim aklımdan geçeni tercih ederim."
Ona gözlerimi devirmek istedim ama kendimi tuttum.
"Sen seksi her zaman konuşmaya tercih edersin,Louis. Ama konuşmalıyız."
"Özellikle seninle.." deyip boynumu öpmeye başladı. "Belki piyanonun üstünde..." diye fısıldadı.
Nabzım hızlanırken "Bir şey netleştirmek istiyorum" diye fısıldadım.
"Bilgiye her zaman açsın,Harry. Netleştirilmesi gereken nedir?"
"Biz" diye fısıldadım.
"Hmm.." dedi ve boynumu öpmeye devam etti. "Ne olmuş bize?"
"Kontrat"
İç geçirip parmaklarını yanağıma sürttü.
"Pekâlâ,bence kontrat tartışmaya açık,sence de öyle değil mi?" Sesi alçak ve sözleri yumuşacıktı.
"Tartışmaya açık mı?"
"Hı-hı. Ama Kurallar tartışmaya açık değil,varlıkları sabit."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fifty Shades of Tomlinson || Larry
FanfictionFSoT serisinin ilk kitabı. ikinci kitabın ismi: Your Love Is King