Kursağımda kalmış seninle yaşayamadıklarım.
Gece üzerime yaşlarını akıtıyor.
Aidan gecenin bu vakti kimin yanındasın sen?
Kimin kolları arasında kimin kokusu sinmiş üzerine.
Aklımdan bir ip sallandırsam ucuna seni bağlarım ama öyle bir bakışın olur ki gözlerime sandalyeyi devirmeye gücüm yetmez.
En güzel intihar yolu demiştin bir gece bana, nasıl olur ki?
Bilmem hiç düşünmedim diye cevap vermiştim kahverlerin içimi ısıtırken.
Bilmezmişim.
En güzel intihar yolu nasıl olur ki?
Gözlerin olur , gözlerin Aidan.
Nasıl yaparsın bilmem ama bana bir bakarsın sallanır başım tavanda, sandalyemi de sen çekersin.
Göz altlarındaki o morluklara da beni gömersin.
Saat 03.00 bekleyişlerim, attığın mızraklar ve bilemediğim hezeyanlar sen içeri girerken kenara çekildi.
Aidan bir gece de daha geç kalma ne olur.
Bazen nefesimin şu koltukta kesileceğini düşünüyorum.
Hatta kesildiğine şahit oluyorum.
Neyse işte ,girdin içeri odana geçtin, kapıyı çarptın.
Sarhoştun yine anladım.
Benim odama girmiştin.
