Ne acı!
Çağ ne acı
Ne acı!
Bu çağın insanı
Acı içinde yaşam
Acı içinde acı
Ne acı!
Naralar atacak kadar
çıkıp bir dağ başına
Kendi zehrini kendi
katacak kadar aşına
Düşünceleri yorgun,
hisleri yorgun
Bin yıllık yaşanmışlık
gibi bir yılgın
Ne acı!
Bir karanlık katranı boyattırdık aklara.
Yırtarak beynimizi bıraktık boşluklara.
Ne acı!
Ne yaptılar,
bir ye'sin içine sürüklendik
Ümitleri bıraktık,
feryatlarla süslendik.
Ne acı!
Kaybettik uhreviyi,
acziyete dayandık.
Her gün ya intihar
ya eşiğinde uyandık
Her yeni gün zelzele,
her geçen an sancılı
Methinde holiganlar
katliamları canlı
Ne acı!
Başdöndüren koşuda eyvah neyi kaybettik?
Acıyı biçmek için tarlamıza
ne ektik?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP
Poetry(Yazacaklarım yalnız bir arşiv ve bir serzeniş mahiyetinde kalmasını umuyorum) "Çağın dehlizlerinde kaybolan,yazmasaydım delirecektim " diyen bir adamdan bir takım sesler... Hepimiz kaybolduk,ben arıyorum...
