Bir hüzün sızıyor
gönlümden
Ağlamak geliyor
İçimden
Bir ince keder sarıyor
Kurutuyor nehirleri gölleri
Gökler ağlıyor çaresizliğe
Ve yalnızlık...
Demleniyor bir gölgelikte
Yanıyor bütün umut ormanları
Fideler bitmiyor ümitlerle
Son kaçış ve son bakış
Kalıyor benliğinde
Gitgide
gitgide kararıyor
Gözlerde ferler
Gündüzler geceye dönüyor
Dökülüyor dillerden
Hasretin nağmeleri
Bir tilki kovalıyor
Tuzaklardan geçerek
Sinsice yerleşiyor düşüncelere
Bir senfoni okşuyor başımı
Bir çocuk koşuyor
Kanıyor dizleri
Ruhunun aşını bulamıyor
Ve bir gece daha
Ufuklar kararıyor
Ve bir ışık daha
Uzakta kayboluyor
Yine ten yine
Ateşlerde yanıyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP
Poetry(Yazacaklarım yalnız bir arşiv ve bir serzeniş mahiyetinde kalmasını umuyorum) "Çağın dehlizlerinde kaybolan,yazmasaydım delirecektim " diyen bir adamdan bir takım sesler... Hepimiz kaybolduk,ben arıyorum...
