Next-door neighbor|Larry

•final•

Akşam olduğunda Harry ve Louis kaldırımda buluştular. İlk öpüştükleri kaldırımdı üzerinde durdukları yer.

"İlk burada öpüşmüştük. Ben seni öpmüştüm." dedi Louis Harry'nin gözlerine bakarak.

"Evet. Sonra da ben seni öpmüştüm. Hadi tekrar o anı yaşayalım." dedi Harry ve Louis'in dudaklarına baktı. Louis ise gülümsedi ve ikisinin dudaklarını buluşturdu. Harry Louis'i belinden tutup kendine yapıştırdığında Louis soğuk havada alev aldığını hissetti. Kesinlikle kızaracaktı!

İkisi de nefessiz kaldıklarında ayrıldılar ve Louis tıpkı o geceki gibi "Umm..şey sanırım gitmemiz gerek" diyip ellerini cebine koyarak sallanmaya başladı. Harry, onun bu haline baktı ve gülümsedi.

"Hâlâ kızarıyorsun. Tanrım! Çok şekersin Loueh!" dedi ve Louis'in yanaklarını sıktı. Louis ise -ellerini dışarı çıkarıp donmalarını gözler alarak- onun omzuna hafifçe vurdu.

"Kes sesini!"

"Bir kirpi gibisin! Benim tatlı küçük kirpim!" dedi ve kendisinden kısa çocuğun dudağına bir öpücük bıraktıktan sonra kaçmaya başladı Harry. Bir yandan da kahkaha atıyordu.

"Harry Styles! Çabuk buraya gel! Ben küçük değilim!"

--------

Harry ve Louis bara girdiklerinde bu kadar kalabalık olacağını düşünmemişlerdi. Sonuçta bar yeni açılmıştı ve..Ah! Tabiki! Bunlar Ed ve Sue'nun dinleyicileri olmalıydı. 'Bu kadar insanı kaybetmek onları kovan aptala ders olur.' diye geçirdi içinden Harry. Ona yaklaşan Fred'i görmesiyle gülümsedi.

"Hey, Harry! Naber dostum! Uzun zamandır yoktun!" dedi Fred ve Harry'e yumruğunu uzattı.

"Artık buralar eski tadı vermiyor. Hem bak seni kimle tanıştıracağım! Erkek arkadaşım." dedi ve yumruğunu Fred'inki ile tokuşturduktan sonra Louis'e döndü. Louis gergince gülümsedi. Harry'nin onu arkadaşıyla sevgilisi olarak tanıştırması hoşuna gitmişti ama bu gerilmesine engel değildi.

"Ah! Tanrım! Seni Şerefsiz! Doğruymuş! Bana nasıl söylemezsin!" dedi Fred Harry'nin omzuna bir tane vurarak. "Dostum sen Lewis olmalısın! Ben Fred." diye devam etti ve arkadaşça gülümseyerek elini uzattı.

"Adım Louis." Louis yanlışı düzeltti ve uzatılan eli sıktı. Her ne kadar ismi konusunda hassas olsa da gülümsedi.

"Özür dilerim dostum, yanlış duymuş olmalıyım. Bana Harry biriyle birlikte dediklerinde o kadar şaşırdım ki! Zoru başardığını bilmelisin! Şuna bak onu pamuk şeker yapmışsın! Hanimiş kükreyen Harry?" Fred Harry'nin yanağını sıkmaya başladığında Harry'nin kaşları çatıldı ve Fred'in elini uzaklaştırdı.

"Yılışma bana! Kükremiyordum bir kere ben." dedi sinirle Harry. Louis onun bu haline gülümsedi.

"Neyse.. Ben sizi yalnız bırakayım. Aşk kuşları sizi." Fred uzaklaştığında Louis, Harry'e döndü ve Fred'in taklidini yaparak "Hanimiş kükreyen Harry!" demeye başladı. Harry ise ona göz devirip barda gözünü gezdirmeye başladı. Niall'ın boyalı sarı saçlarını gördüğünde Louis'i onun yanına doğru sürükledi.

"Niall!" Niall onlara döndü ve gülümsedi.

"BEBEKLERİM!" kollarını açtı ve ikisini de kollarının arasına alarak sıkıca sarıldı.

"Ni, nefes alamıyorum! Bırak artık!" Louis sızlandığında Niall kollarını daha da sıkılaştırdı ve sonrasında bıraktı.

Barın havası hoştu. Daha gitar sesleri ile dolmadığı için biraz eksikti ama hoş görünüyordu. Mavi ve yeşil ışıklar her köşeyi dolanıyordu. İnsanlar elinde içkilerle birbiriyle konuşuyor, gülüşüyordu. Harry'nin gözleri ise tek bir kişiye takılmıştı. Louis. Ona bar havasını yakıştırmıştı Harry.