Next-door neighbor|Larry

•7•

Harry, sabah uyandığında uykulu olduğu için yarım açılmış gözleriyle kollarında Louis'i görünce artık hayatının bir anlamı varmış gibi hissetmişti. Okulları bugünki öğretmenler kurulu toplantısı yüzünden tatildi. Harry'nin planı ise tüm gün Louis'i izlemekti.

Louis'in kirpiklerinde parmaklarını gezdirirken Louis hareketlenmeye başlamış ve huysuzca arkasını dönmüştü. Harry, onun bu haline gülümsedi. Bu kadar şirin olmak zorunda mıydı? Bu aralar çok gülümser olmuştu. Hepsi de Louis sayesindeydi.

Banyoya gitti ve aynada kendine baktı. Gerçekten mutluydu. İlk defa gerçek bir mutluluğu yaşıyormuş gibiydi. Daha önce hiç mutlu olmamış gibi hissediyordu. Kendi mutluluğuna da gülümseyip yüzünü yıkamış ve Louis'in yanına dönmüştü.

"H-Harry?" Louis kısık sesiyle ve kapalı gözleriyle elini Harry'nin yattığı tarafa atmıştı. Harry hemen yatağa uzanmış ve orda olduğunu belli etmişti ve Louis'den bir gülümseme kazanmıştı.

"Buradayım, bebeğim" dedi Harry ve bir elini kafasının altına koydu ve diğer eliyle de Louis'in düz saçlarıyla oynamaya başladı.

"Mmr-Harry beni uyandıracaksın. Yapma." Louis bunları söylerken uyku sersemi olduğu için güçsüz bir halde Harry'nin elini ittirmeye çalışmıştı. Harry'nin yüzündeki gülümseme daha da büyüdü.

"Uyan artık, küçük kedi. Gözlerini görmek istiyorum." dedi Harry ve hafiften Louis'in yanağını sıkıp bıraktı.

"Küçük kedi mi?!" Louis bir anda gözlerini açıp doğruldu.

"Sen bana biraz önce küçük kedi mi dedin!? Ben küçük değilim Harold" dedi Louis ve kaşlarını çatıp Harry'e baktı.

"Tabiki de küçük değilsin Louis. Sadece kollarımın arasında kayboluyorsun." dedi Harry ve Louis'i kollarına doğru çekti.

"Sinirlerimle oynuyorsun bu hoş değil Harold. Bu sabah böyle başlamamalıydı." dedikten sonra Louis Harry'nin sarılmasına karşılık verdi.

"Baştan başlayabiliriz Lou. Hadi yat seni tekrar uyandıracağım." dedi Harry ve Louis'in gülümsemesine karşılık olarak gülümsedi.

~~~~~~~~

Zayn sabah uyandığında Liam ona koala gibi sarılmış uyuyordu. Zayn, bu koca çocuğu üzerinden nasıl atacağını bilmiyordu. Gerçi, atmak da istemiyordu.

"Lee..bebeğim uyanmalısın."

"Mm..5 dakika, anne." Zayn, Liam'ın onu annesi sanmasını kıkırdadığında Liam gülümseyerek gözlerini açmıştı. Ve Zayn'i gıdıklamaya başlamıştı.

"Ahahha-Lia-hahahaha-Dur-hahahaa-Liam!"

"Seni gülerken görmeyi seviyorum Zaynie. Sen hep gül istiyorum." dedi Liam ve gıdıklamayı bıraktı.

"Serseri Liam'a ne yaptın sen?"

"Aşık Liam'ı beğenmediniz mi majesteleri?" dedi Liam ve Zayn'in çenesini ıssırdı.

"Aşık Liam'ı beğendim, prensim. Ama beni ıssırmayı kesmelisin zaten boynumda yeterince iz var." dedi Zayn ve kıkırdadı.

Liam, onun sesini duyunca huzura kavuşuyordu. Aralarına hiçbir şey girsin istemiyordu. Zayn'in sadece sesi bile aklını kaybettiriyordu ona.

"LIAM! AYICIĞIM, ARTIK UYANMAN GEREK!" Colin, oğlunun uyanması için bağırıyordu.

"Ayıcığım, ha? Ayıcık Liam. Sevdim bunu. Niall da sevecektir." dedi Zayn ve küçük bir kahkaha attı.

"Hayır, bebeğim. Nolur bunu Niall'a söyleme. Hep dalga geçer benimle. Nolur Zaynie." dedi Liam ve dudağını büzüp Zayn'e en tatlı bakışını attı.