Güneş'in hükmü bittiğinde Ejderha ve Anka'nın hükümranlığı başladı.
Kıvılcımlar her yeri sardığında alevler yangınlara ve yangınlar küllere dönüştü.
Akrep'in zehri çöle yayıldı, Şahin ve Yılan onunla birlikte yükseldi ve düştü.
Anka'nın küllerinden...
Yeni bölümler oy sınırı geçildiğinde geleceklerdir. Oyların düşüşü gerçekten üzücü. Sürekli duyuru yapmak istemiyorum :(
OY SINIRI: 20
♛
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
18. Bölüm
BEYAZ ZAMBAK
⚜
Diyar
Naega 2 - Ak Ülke, Kalsedon
Denizin ve Nehirlerin Savaşı başlamıştı. Ak Kraliçe tahtında oturuyor, denizden gelen haberleri dinliyordu.
Sedef Saray'ın taht odasında artık buz kalmamıştı, aydınlık her yeri sarmıştı. Tahtın iki yanından kapıya dek uzanan mermer sütunlar vardı. Kubbeli tavan, cam ve aynalarla kaplıydı. Kristal avize ve aynaların etkisiyle ışık her yere yansıyordu.
Işığı yansıtan biraz da büyüydü. Ak Kraliçe gücü hissetmeyi sevmişti. Aydınlığa hakim olmak, ışığı görmek ve teninde hissetmek istiyordu. Haberci kapılardan çıkarken içeri yeni biri girdi. Ak Kraliçe kaşlarını çattı. Kucağında birleştirdiği ellerinden birini tahtının koluna götürdü.
Nehir Koruyucu Hyrelia, üzerinde bir zırhla içeri girmişti. Gümüş zırhının üzerinde safir mavisi bir pelerin vardı. Mavi gözleri öfkeliydi, eli kılıcının kabzasındaydı. Onun hemen ardından Arkin içeri girmişti. Buz savaşçısı bir zamanlar onun muhafızıydı, şimdiyse nişanlısıydı. Yine de beyaz saçlı adam her an onu korumak için hazırdı.
Ak Kraliçe tahtında kımıldandı. "Neler oluyor?" Onu izleyen muhafızlara dışarı çıkmaları için elini salladı. Muhafızlar dışarı çıkıp kapıyı kapattıklarında Hyrelia'ya baktı. Hyrelia gözlerini ondan ayırmıyordu, tek kelime de etmiyordu. "Neden zırh giydin?"
"Savaşa katılacağım." Hyrelia bu sözlerini oldukça kendinden emin bir sesle söylemişti.
"Sen bir savaşçı değilsin."
"Halkımın ve ordumun yanında olmalıyım."
Ak Kraliçe onu, onun tavırlarını inceledi. Tahtın kolunu sıkan eli gevşedi. "Gerçekten istediğin bu mu, Hyrelia?"
"Evet, kraliçem." Hyrelia başını öne eğdi, Kraliçe'nin sakin sesi onun öfkesini azaltmıştı. "Savaşta olmak istiyorum. Nehir insanları, denize alışkın değiller. Benim için savaşıyorlar ve onların yanında olmalıyım."
"O halde dikkatli ol."
Hyrelia şaşırdı, hatta donakaldı. Nmerysa'nın onu yanında tutmak istediğini sanıyordu. Bu kadar kolay kabul etmesi onu afallatmıştı. "Yani gidebilir miyim?"
