Güneş'in hükmü bittiğinde Ejderha ve Anka'nın hükümranlığı başladı.
Kıvılcımlar her yeri sardığında alevler yangınlara ve yangınlar küllere dönüştü.
Akrep'in zehri çöle yayıldı, Şahin ve Yılan onunla birlikte yükseldi ve düştü.
Anka'nın küllerinden...
Bölümün biraz geç geldiğini biliyorum, ama beklediğinize değeceğini düşünüyorum :)
*İleride bu bölümde eklemeler olabilir.
♛
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
12. Bölüm
DENİZ BÜYÜCÜSÜ
🔱
Batı
Batı Denizi, İnci
Yakut Kraliçe yıllardır süren sessizliğin farkındaydı.
Batısında deniz, doğusunda kara vardı. İki taraf da ona düşmandı, onun hükmüne karşıydı. Batı Denizi'nin ötesinde yer alan sularda kardeşi vardı. Bağımsız halkı tanıdığı için Aiolis'in orada güçlü olamayacağını bilse de Aiolis asla hafife almaması gereken bir düşmandı. Bir zamanlar en sevdiklerinden olsa da şimdi başa belaydı. Karada ise Dymentsia, Nmerysa ve Mysania vardı. Batı Denizi binlerce yıldır Diyar'a bağlı olduğu için amaçları tekrar denize hakim olmaktı. Dymentsia sirenlere sahipti, Mysania savaşa hazırlanıyordu. Nmerysa ise ülkesini yeniden toparlamaya çalışıyordu. Buz Diyarı'na hakim olduğu gibi Batı Denizi'ni de isteyecekti. Onun Batı Denizi'ni istemesiyse kardeşlerinin dikkatini çekecekti.
Her şeyden önemlisi Nmerysa'nın yanında Hyrelia vardı. Nehir Koruyucusu olsa da bir melezdi. Batı Denizi bir melezi asla kabul etmezdi. Faelenis yine de temkinli olmalıydı.
Mercan ve deniz kabuklarıyla süslü tahtında otururken düşündükleri bunlardı. Gördükleri bunlardan fazlasıydı.
Kapıların açıldığını ve kapandığını gördü. Ona doğru gelen kadının ellerinde mektuplar vardı. Laciverdi andıran koyu mor gözleri bilgelikle parıldıyordu.
Kraliçe'nin iznini istemeden taht odasına girebilen üç kişiden biriydi. Getirdiği haberler düşündüğü gibiyse tek kişi olacaktı.
"Neler oluyor, Antonia?"
Antonia konuşmadan ona doğru ilerlerdi. Mor kuyruğu onun sıradan bir deniz insanı olmadığının gösteriydi. Birkaç yıldır Faelenis'in yanında olan bu kadın bir büyücüydü. Büyüye saygı duymayan deniz insanlarına uyum sağlamak için çok çabalamış, çabasının karşılığında Kraliçe'ye yakın biri olmuştu. Eflatun ipek ve gümüş zincirlerle kaplı bir göğüs zırhı giymişti. Siyah saçlarında mor tutamlar vardı.
Mektupları Faelenis'e uzatırken konuştu. "Tıpkı tahmin ettiğimiz gibi, kraliçem." Mora boyalı dudaklarında zalim bir gülümseme belirdi. "Onlara bedelini ödetmeliyiz."
Faelenis kahverengi gözlerini Antonia'dan mektuplara götürdü. Bir süre mektuplara uzanmak istemedi. Tahtına dayalı bir elini ister istemez sıkmış ve deniz kabuklarının canını acıtmasına sebep olmuştu. Mektuplara uzandığında elinde birkaç damla yeşil kan vardı.
