Yine o arkadaşım vardı yanımda. İsmini gerçekten hatırlamıyorum üzgünüm. Uzun zaman geçirmemize rağmen her şeyiyle kendini unutturmuş bir insan.
Ama eğer Londra sokaklarında dilencilik yapan, elinde mor gitarı olan ve ara sıra onu tıngırdatan bir yaşlı görürsen lütfen benim için ona adını sor. Ve onu çok özlediğimi de söyle. Hayat bazen sevdiğiniz insanlarla yollarınızı öyle keskin ayırıyor ki, ne geri dönebiliyorsunuz ne de başka bir şey geliyor elinizden.
Bir grup kurduk. 4 erkekle beraber. Ben şarkı söyleyen kişiydim ve diğer arkadaşlarım enstürmanlarıyla müzik yaptılar. Londra sokaklarında.
Garip biri tarafından keşfedilmek fazla zaman almadı.
Bir kadındı grubu keşfeden ve kesinlikle gruba ilgisini yöneltmesine sebep olan varlık bendim.
Bazen o günleri düşünürken buluyorum kendimi.
Altın rengi saçları rüzgarda savrulurken izlemeye doyamayacağınız o kadını.
Benden istediğini almaya başladığında, tabii bu karşılıklıydı, grubum için de çalışmaya başladı ve bize bir isim bularak piyasaya girmemizi sağladı.
Genç ve toy olmamıza rağmen, sektörde kısa sürede yer edindik ve kızlar bize bayıldı.
Birkaç ayda İngiltere'yi yakmaya başlamıştık.
Yalnızca kızlar değil erkekler de hayran kalmıştı bize, sesimize, duruşumuza ve tarzımıza.
Grubun lideri olan arkadaşım, ani bir kararla aramızdan def olup gittikten sonra da düşüşe geçmedik. Hatta o gittikten sonra, zayıf halkanın kim olduğunu anlamıştım.
Bizi geriye taşıyan onun ruhsuzluğu ve kavgacı tavrıydı.
Bizi kendisinden kurtarmasına minnettar olarak sahnelere devam ettik.
Taa ki onunla karşılaşana dek.
O bir melekten daha güzel ve bir şeytandan çok da kötüydü.
Ama yine de bana bir seçim şansı tanıdı.
O kim mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benny Bart
Non-FictionMükemmelliğin ete kemiğe bürünmüş haliyim- ve şey, ölümsüzlüğün de kusursuzluğuna sahibim.