"Benimle gelmeye ne dersin?"
Ne için onunla gideceğimi düşündüm.
Boğazımı parçalaması için mi?
Beni etkisi altına almadığı, tercih şansı bıraktığını düşünerek belki de ona güvenmem gerekiyordu.
Buraya gelen herkes ot çekmiş gibi anında terk etmişti ne de olsa.
Oysa ben şuan karşısındaydım ve onun hakkında düşünüyordum.
Bu onun diğerlerine vermediği bir şanstı.
Yalnızca bana tanıdığı bir şans.
Kendimi değerli hissettim bir anlığına.
Elini uzattı, dokunduğumda yanmayı bekliyordum ama buzullardan bile daha soğuktu eli.
"Gidelim mi?"
Elini sıktım onaylarcasına ve ellerinden kurtuldum "Pekala."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benny Bart
Non-FictionMükemmelliğin ete kemiğe bürünmüş haliyim- ve şey, ölümsüzlüğün de kusursuzluğuna sahibim.
