Bayan Yeşil (Tamamlandı)

29

Bölüm için CemileBalbay 'a teşekkür ederim. 💛

İyi okumalar...

"Anne ! Yeşil sweat'im nerede? Sakın kirli sepetinde deme !"

Mutfakta bize uzun yolculuk için yemek hazırlayan anneme bağırmaya devam ediyordum. Ya bir insan neden bütün kıyafetlerimi kirli sepetine atar ki anlamıyorum.

"Git bak nereden bileyim. Bağırıp durma sabahtan beri başımı ağrıttın." Annemin sitem dolu sözlerine göz devirip,bavulumu hazırlamaya devam ettim. Sonunda yeşil sweatimi bulmuştum.

Bütün bavullarım hazır olduktan sonra babamın yardımıyla arabaya yerleştirmiştik.

Anneme sarıldıktan ve öğüt dinledikten sonra babam ile sonunda otogara gelebilmiştik. Babamla da sarılma ve double öğüt seansını bitirip,beni bekleyen Alya,Ayza ve Bukre'nin yanına doğru ilerlemeye başladım.

Fakat bavullarım yürümeme engel oluyordu. Üç tane bavul ve yanında da iki tane sırt çantam vardı. Kesinlikle kalabalık bir şey yoktu. Hepsi gerekli ihtiyaçlar işte.

Bizim kızların bana doğru geldiğini görünce pes edip olduğum yerde durdum. Hepsi bir bavul aldı,bende sırt çantalarımı alıp az önce bekledikleri yere geldik.

"Bu kadar bavul nedir lan? Nereye gidiyoruz sanki." Sitem dolu konuşan Alya'ya cevap veren Bukre olmuştu.

"Sen anlamazsın cahil,bir bavul ile gelmişsin zaten." dedi.

"Ne yapsaydım bütün evi mi getirseydim amına koyayım." Alya'nın bir tık sinirlenmesi üzerine araya girdim.

"Tamam ya sakin olun! Bunlar benim ihtiyaçlarım Alya'cım." deyip yanağından makas aldım.

Alya " Ha bak böyle insan gibi cevap verin canımı yeyin." deyip kolunu omzuma attı.

Bukre " Şaka yaptım lan! Her şeyi de ciddiye alın." dedi.

Ayza " Ne boş yaptınız ki." dedi göz devirerek,cevap vermemize anons sesi izin vermedi.

" İzmir-İstanbul arası otobüs kalkış yapacaktır." Önünde durduğumuz otobüsün anonsunu duymamız ile hemen bavullarımızı muavine verdik. Bavullarımız yerleştikten sonra otobüse giriş yapıp koltuk numaralarımızı bulduktan sonra yerleştik.

Ben ve Alya birlikte oturuyorduk. Ayza ve Bukre'de bizim önümüzde birlikte oturuyorlardı.

Cam olan tarafa ben geçtim yanımada Alya oturdu. Ayza arkasını dönüp iki koltuğun arasından hafif gözüken yüzü ile bizimle göz teması kurup,

"Uçak yerine otobüsle gitme fikrini hiç beğenmedim bilesiniz." dedi bu fikir benden çıkmıştı.

"Ne güzel işte bir ekşın oluyor sizede." dedim neşeli sesim ile.

Ayza "Aman aman ne ekşın." deyip önüne döndü.

Alya bana doğru eğilerek, "Bugün bunlar canlarına susamış valla." deyince.

"Boşver." deyip kulaklıklarımı takıp kendimi müziğin ritmine bıraktım. Otobüste hareket etmişti.

On beş dakikadır müzik dinlemeye devam ediyordum. Hava baya kararmıştı,telefonumun ışığı etrafı aydınlatınca bariz bir şekilde belli oluyordu. Ekrana baktığımda,
'Onur' yazısını görmem ile telefonu ani refleksle dizlerimin üzerine bıraktım.

Sanki yanımdaymışcasına telaşlanmıştım.
Sağ tarafımda ki kulaklığımı Alya çekince ona doğru döndüm.

"Bu anlamsız hareketler ne ! Niye açmıyorsun?" dedi fısıltılı bir şekilde.