Yaklaşık bir iki haftadır okula bile gitmiyorduk.Son yaşanan olaylardan farklı hiçbirşey yoktu ve üçümüz delirme seviyesindeydik.
Belirsiz yere neden çığlık sesleri duyar ki bir insan?
Sadece o değil.
Neden etraftaki sesler bu kadar korkunç?
O gece,herşeyden emindik.Geçmişimizdekileri çözmeden bazı şeylerden emin olamazdık.
"Beni dinleyin.Hepimiz koca aptalların tekiyiz.Hepiniz geçmişte yaşadığınız olayları düşünün.Neden bunları daha önce hatırlamadık? Delirmemek elde değil."
"O-o çığlıklardan sonra,rüyalar gördük.Bu rüyalar tesadüf değildi buna eminim."
"O-ondan sonrada bir anda geçmişimizdeki kesitleri hatırladık."
"Belkide biz şeytanın çocuklarıyızdır."
"Saçmalama,olaylar farklı."
"En son kime aşık oldun?"
"Ne? Ne alakası var bunun?"
"En son kime aşık oldun dedim?"
"Söyley-"
"Birine aşık olmuşsun.Hepiniz geçmişinize gidin.Biz beraber büyüdük değil mi?"
"Ne anlatmak istiyorsun Nash,ne alakası var.Hiçbirsey anlayamıyorum?"
"Daha önce birini sevdiniz mi? Hatta kimseyle sevgili bile olmadınız değil mi?Ben bile kimseye aşık olmadım.Sizce neden?"
"Ahahahah,bunun konuyla ne ilgisi var şimdi? Bide istersen aşık olduğu için bu durumdayız de."
"Aşık olduğu için bu durumdayız demiyorum Eva. Sadece etrafımızdakilerin yüzlerce sevgilisi olmuşken biz henüz kimseyi sevemedik.Garip değil mi bu?"
"Bu konuyu şimdi unutmayın,devam edelim.Rüyalarınızda ne gördünüz?"
"B-ben anlatmak istemiyorum."
"Neden?"
"Öyle,işte."
Etrafta korku,endişe ve merak hakimken gerginleşmemek elde değildi.
"Bakın,eğer anlatmazsanız bir hafta sonra deliririz.Ciddi anlamda diyorum bunu.En azından birşeyleri anlamam için sorularıma cevap ver."
Eva başını tamam anlamında salladığında heycandan düşüp bayılacağımı hissettim.
"Rüyanda,bizi gördün mü?"
Nash'in sorusuyla oldugumuz yerde donakaldık.
"E-evet, a-ama-"
"Küçüktük değil mi?"
"L-lanet olsun."
"Rüyalarımız aynı."
"Sonunda, bir erkek çocugunu diri diri gömüyorduk."
"E-e-evet"
Eva ağlamaya başlayınca, kendime gelip aglamamak için çaba gösteriyordum.
"E-erkek çocuğunun n-ne alakası v-var?O k-kim? Lanet olsun,hep birşeyleri çözerken daha büyük bir engel görmekten bıktım."
"Bilmiyorum,ne yapacağımız hakkında hiçbir fikrim yok.Sadece rüya o kadar gerçekçi ki,gerçek olmasından korkuyorum ben."
"Aynı rüyayı gördüğümüze göre,gerçekse?"
"L-lanet olsun çığlıkları kulağımda."
Eva ve ben ağlarken Nash düşünüyordu.
"Eger herşeye ağlayacaksanız,deli olup ölün daha iyi."
"S-sinirlerim b-bozuldu."
Kafamda tek bir soru vardı. O erkek cocuğu kimdi,bizden ne istiyordu?
Geçmiş ile ilgili neredeyse çok az şey hatırlıyordum ve çocuğun yüzünü gözümün önüne getiremedim.Onu tanımıyordum.Bu sadece bi rüyaydı,öyle olmalıydı.
Hayatım boyunca,inançlı bir insan olduğum söylenemezdi.Eğer bi tanrı olsaydı,biz bu haldeyken bize yardım etmeliydi.Dua etmeyi denedim,ama onu bile beceremedim.
Titriyordum,bunun bir tür virüs olmasını diledim.Sadece üçümüzde olan bir hastalık.Ama olmadığı bariz belliydi.
Özlüyordum,onu.Evan'ı özlüyordum.
Benimde bir kalbim olduğunu,gözlerine baktıkça mahvolduğumu gerçekten görmemiş miydi?
Umrunda değildim,günler sonra müzik dinlemek istedim.Uzun bir uğraştan sonra kulaklığımı buldum.
"Sen uyuşturucu maddesin,
Senin aşkın ölümcül.
Bana hayatın güzel olduğunu söyle,
Onlar benim her şeye sahip olduğumu düşünüyor.
Sensiz hiçbir şeye sahip değilim."
Bu aptalca olaylardan sonra hala onu düşünebiliyordum.Aklımdan çıkmıyordu.Bencillik miydi bu?
Kendimi durduramıyordum.
Kapıdaki Nash'i görmemle kulaklıklarımı çıkardım ve doğruldum.
"I-iyi misin?"
"R-rüya gördüm."
"Ne rüyası?"
"O-o cocuk kim biliyorum."
-
Uzun bir aradan sonra, 4,5k olduğumuzu gördüm ve çok mutlu oldum.Okuyan,okuma listesine ekleyen,vote ve yorum atan herkese teşekkür ediyorum.^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LANETLI AŞK
HorrorAşık olduğunuzda işlerin değişeceğini düşündünüz mü hiç?Sevginin yerini korku ve gizem alabilir miydi? Etrafınızda olup bitenlerin sorumlusu siz olacak mıydınız?Korku hergün tüm bedeninizi ele geçirecek.