LANETLI AŞK

Karanlık Oda

Şaka falan mı yapıyorsun Eva?O kız 5 yıl önce öldü zaten."

"Yada öldü bilinmesi istendi."

"Bu ne demek oluyor Nash? Kız öldü,ailesi bir hafta bile sürmeden evden ayrılmıştı,hatırlamıyor musun?"

Umut dolu bakışlarla Eva ve Nash'e bakıyordum.Onu dün akşam bulmuştum ve teyzesinin evine getirmiştim.

"Nash,anlamıyorsun.Ben dün onu öldürdüm.Istemedende olsa öldürdüm."

"Tam olarak nerede oldu bu olay,onu bıraktığın yeri falan hatırlıyor musun?"

"L-lena b-ben o eve g-g-"

"Tanrım."

"Lanet olsun ağlamayı kesecek misin,sen katil değilsin anlıyor musun?"

"Sadece bize nerede olduğunu söyle,biz gidip bakacağız.Tamam mı?"

Sakince nefes almaya çalıştı ve yavaşça ekledi,

"Ağaç evin en arka bölümünde,karanlık diye giremediğimiz,aydınlatması olmayan oda."

"Peki."

Nefes alış veriş hızım bile değişmişti,bana bunları yaşayacaksın deseler çoktan kendimi öldürürdüm.

"Lena,emin misin?Başımıza daha kötü şeyler gelebilir,ölebiliriz Lena."

"Inan bana,şu dünyadan kaçıp gitmek için kafamda binlerce neden var."

Küçükken bize huzur veren bu evin,şimdi etrafındaki herkese korku saçması ne kadar doğaldı?

Bir hafta icinde hayatım değişmişti,inanın bana bu bir insanın kafayı yeme süresi ile eş değerdi.Benim şuan oraya gitmem için deli olmam gerekiyordu.

Belkide deliydim.

Ama kurtarmam gerekiyordu,o çıktığı bunalımdan kurtulacak,beraber savaşacaktık.

"Geldik."

"Beni izle."

Kalbimi eski ritmine döndürmeyi denedim,çabaladıkça içimdeki korku arttığında bu düşüncenin saçma olduğu gerçeği ile karşılaştım.Pes ettim.

Hızlı adımlarla olabildiğince soğuk kanlı davranıyordum (!)

Belkide o kız ölmemişti,peki neden herkes öldüğünü söylemişti? Ailesi neden bizden uzaklaşmıştı? Kafamdaki soruları Nash'in sesiyle durdurdum.

"Istersen ben önden gireyim,ne olduğunu bilmiyoruz."

"Hayır."

"L-lena,içerisi gereğinden fazla temiz ve toplu değil mi?"

"Bahçedeki kanlarda yoktu Nash,dün gece kan gölü olan bahçe şimdi tertemiz."

"Bu kadar gizemin sebebi ne,kendimi lanet olası bir oyundaymışım gibi hissediyorum."

Kapının önünde durduğumda kapının kapalı olması içimdeki korkuyu daha çok arttırdı.Gündüz olmasına rağmen içeride yok denecek kadar az ışık vardı.

Yavaşça yutkundum,titreyerek kapının kulpunu çevirmeye çalıştım.

"Sakin ol."

Içeri adımımı attığımda o kadar temiz ve topluydu ki,biri burada öldürüldü deseniz sadece gülerdim.Şaka gibi birşeydi.

"Telefonun yanında mı?"

"Evet,neden ki?"

"Heryerin fotoğrafını çek,Evaya göstermemiz gerekecek."

Işimiz bittiğinde hızlı adımlarla evden çıktık,bu konu tüylerimi ürpertiyordu.

"Bak bakalım o odaya."

"L-lena b-bu i-i-imkansız."

"Biri bize oyun oynuyor,adım gibi eminim ki o kız yaşıyor."

"Bu fotoğraf neden açılmıyor Nash?"

"Nasıl?"

Telefonu hızlıca elimden çekti,

"L-lena b-bak. B-ben her fotoğrafı flaş açıkken çektim değil mi?"

"Evet?"

"B-bu fotoğraf sadece siyah,ama."

"Saçmalamayı kesin,flash kapalı falan kalmıştır."

"Her fotografı flashla çektim,Eva.EMINIM."

Üçümüzde başımıza gelenleri düşünüyorduk,saat neredeyse 11 olmuştu ve Eva'nın teyzesi bu gece acilen annesine gitmişti.Biz yine yalnızdık.

Camdan gelen tıkırtılarla hepimiz birden düşünmeyi bırakıp birbirimize baktık.

"Kim ki bu?"

"Belkide yağmur yağıyordur?"

"Hiçbir zaman yağmur bu kadar gürültü yapmaz Lena."

"O zaman siktiğimin yerinde başımız belada."

"Kalk kapıyı aç,kapı çalıyor."

"N-ne? Erkek olabilirim ama savaşacak halim kalmadı.Açmayalım."

Küfürler ederek yerimden kalktım ve ilerledim.

"E-eva,gel."

"Ne?"

"Eva gel dedim."

"B-bu öldürdüğün o mu?"

Korku dolu adımlarla yaklaşıp gözünü kapıdaki bölmeye götürdü

"L-lena b-bu, o"

-

Öncelikle 1,5k okuma olduğumuz için size minnettarım,iyiki

varsınız.Yorum ve voteler benim için çok önemli

biliyorsunuz.:')

Ve ben bu bölümü @seksikoala 'ya ithaf etmek

istiyorum.Yanımda olduğun için sana ne kadar teşekkür

etsem az,bitanem beniim.Iyiki varsın. :')