LANETLI AŞK

Karanlık Labirent

O karşımıza geçip otururken birbirimize bakıp ecel terleri döküyorduk.

"Nasıl olur? E-eva s-senin-"

"Evet?"

"Eva senin öldüğünü söyledi anlıyor musun?Oyun mu oynuyorsunuz?"

Etrafına hepimizden sakin bakan Nash,nasıl olmuştu da bu kadar sinirlenmişti?

Hiçbirşey yapmıyordum.Sadece derin derin nefes alarak bu oyuna bir son vermek istiyordum.Başka çağrem yoktu,bunun oyun olduğuna emindim.Fakat kanıt bulamıyordum.Bu durum beni ne kadar gersede,korku dolu bakışlarımı onda sabitledim.

"Hahahahaha,beni mi öldürmüştün?"

"Bana bak,derdin ne bilmiyorum.Bizden ne istiyorsun?"

Nash son derece kızgın bir şekilde bağırıyordu.

"E-evet,b-ben seni öldürdüm."

Evanın korkusu yerini duygusallığa bıraktığı an sinirden herkesi öldürebilirdim,yapabilirdim.

"Sanırım hayal görüyor olmalısın.Seni gördüğümde bir çeşit hayvanı öldürüp bağırıyordun."

Kısa bir sessizliğin ardından kendine emin bir şekilde ekledi,

"Her ne kadar eskiden beri beni sevmesende sana yardım ettim.Evi bile temizledim."

Kulaklarımıza inanamayali iki saatten fazla olmuştu.Üstelik onun burada kalmak istemesi üzerine nasıl olur da evet dedik anlayamıyorum.O an öyle birşey oldu ki,ondan nefret eden biz onun burada kalmasını istiyor gibiydik,ve bilin bakalım ne oldu?

Bu his en fazla otuz saniye sürdü.

Geriliyorduk,sadece birbirimize bakıyorduk ve birşeyleri çözmeye çalışıyorduk.

"Anlayamıyorum.Bakın,birşeyleri birleştiriyoruz ve sonra onlarda kopuyor.Ne olduğunu anlamaya başlamışken başka birşey yaşıyoruz."

"Yaşamak bile istemiyorum."

"Bak,Eva.Kurtulmanin bir yolu olmalı."

"hahahahaha,evet kurtuluruz."

Nash bize deli misiniz bakışı attıktan sonra konuşmaya başladı.

"Nasıl desem..Karanlık bir labirentte gibiyiz.Ama eğer sonu bulmak istiyorsak sakin olmalıyız.Yaptığımız yanlış ise biz yanlış yoldaysak eğer,baska bir çözüm bulmalıyız..Bir çeşit..yol."

Derin bir nefesten sonra kendine emin bir biçimde ekledi

"Size söz veriyorum kurtulacağız.Yol var,olmalı anlıyor musunuz.Simdi bir gecede olsa normal olur musunuz? Eva?"

"Tamam,efendim?"

"Internet var mı?"

"Evet."

Telefonumdaki resmine bakmak,o bilmeden onu sevmek beni zorluyordu.Aşık olabilirdim,onu herkesten cok sevebilirdim fakat bu onun beni sevmediği gerçeğini değiştirmeyecekti.Yinede sevip vazgeçemiyordum,bu durumda bile aklımda olan tek şey oydu.

"Evan mı?"

"Evet."

Eva derin bir nefesten sonra endişeli bakışlarıyla ekledi

"O,seni sevmiyor.Y-yani yanlış anlama.B-bilirsin ben aptalım,düşündüklerimi söylerim böyle.Onun kızlarla alakası yok.Onu seven kızların başına gelenleri gördün değil mi?Yovanna?Neden hala onu seviyorsun?"

"Bak Eva,binlerce kez onu bırakmayı denedim.Belkide benden nefret eden birini seviyorumdur.Bilmiyorum,seviyorum."

"Neden,sebebi olmalı?"

"Özel oldugunu fark ettim.Eva onda birşey var,onu bana çeken birşeyler..Bilmiyorum,saçma.Boşver."

Ikimizde bakışlarımızı birbirimizden kaçırdık,işte o an kıyamet koptu.

"Noluyor lan?Sikerim böyle işi."

"Alt tarafı elektrik gitti,gelir şimdi."

"Gelmezse ben uyuyamam.Kötü şeyler hissediyorum Eva...-"

Gözlerim dolarken söyleyebildigim o cümle.

"Başımıza götü şeyler gelecek,korkuyorum."

Etrafa bakıyordum,duyduğumuz tek şey ayak sesiydi..Kısa bir bekleyişin ardından Nash odaya girdi ve gerilim arttı.

Çünkü artık emindim ki..

Oda korkuyordu.

Etraftan çığlık sesleri yükseldiginde aglamamak ve bağırmamak icin kendimi zor tutuyordum.

"E-EVA S-SAKIN OLUN, B-BAGIRMAYIN.SAKIN."

"T-t-tanrım."

-

Uzun bir aradan sonra tekrar,ben geldiiim! Yaptığınız vote ve yorumlar hikayenin geleceğini belirleyecek diyebilirim Gbdjvtjbt. 5 bölümde 2800 okuma olduğumuz için minnettarım. ^^