Steve G. Rogers Fan Hikayesidir.
Gece Tanrıçası kovuldu ve düştü onun kucağına.
Artık geceler onun gecesi oldu.
....
"Luna, sonunda asker olarak katılabileceğim!" gülümsemekle yetindi Luna. Elindekileri hep kaybetmeye alışıktı zaten.
....
"Steve...
Ben Lagaluga Prenses, ve yeni bölümle karşınızda hadi bakalım. Bu bölümü boş beleşe yazdım....
Multi de Tanrıçamız; aşağıda Yüzbaşımız mevcut!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9#GÜÇ
LUNA
2012 SHIELD Binası / NY
Luna önünde dosyalar elindeki kalemin ters tarafıyla kafasını kaşırken, ajanların saha hareketlerinin notlarına geldiğinde duraksadı. Gözleri ağrımaya başlamıştı ve Jessica Jones -güvendiği muhbiri- sokaklardayken, bina oldukça sıkıcıydı.
Kapının tıklatılmasıyla birlikte, birlikte başını kaldırdı ve içeriye girmesini istedi. Natasha Romanoff gülümseyerek içeriye girdiğinde Luna ayağa kalkıp kızıl saçlı kadına sevinçle yaklaştı.
"Seni görmeyeli ne kadar oldu?" diyerek sarıldığında Natasha karşılık verdi.
İki kadın birbirinden ayrıldığında Luna Nat'in çökmüş yüzüne baktı. Derin bir nefes alıp geriye gidip masanın köşesine yaslandığında Nat'e oturmasını söyledi. Üzerindeki ajan kıyafeti ve birçok silahın rahatsız ettiğini anlayabiliyordu.
"Bruce Banner'ı ikna etmek sandığımızdan da zordu."
"Sen bir şekilde halletmiştirsin!" diyerek ellerini göğsünün altında bağladığında gülümsedi.
"Direkt bana gelip rapor vermeyebilirdin, bunu biliyorsun değil mi? Artık önceden çalıştığın kuruluşta değilsin!" dedi ve arkasını dönüp kalktığı koltuğuna geri oturdu Luna.
"Seni merak ettim Luna! Yüzbaşı Rogers'ın Yenilmez olmayı kabul etmesi üzerine çok daha fazla çalışıyorsun. Onu en son ne zaman gördün?"
"Haberlerini alıyorum. Çalışıyor, benim gibi. Vaktimiz yok!" Luna dudağını ısırıp önündeki bilgisayardan aldığı bilgilere bakarken, Nat sinirli bir şekilde homurdu.
"İkinizin birbirinizi nasıl bulduğunu tahmin etmek istemiyorum."
"Buna inanacağını düşünmüyorum! Lütfen dışarı çık!" Luna aydınlığının bir anda ortaya çıkmasını sindiremeden Nat gözleri şaşkınlıkla bakmıştı. Etkisinden çıkması zaman alırken, Luna içindeki aydınlık ve karanlık tarafı sürekli baskılarken, onların güçlenmesine de olanak sağlıyordu. Gün gelecekti ki onları kontrol etmesi zorlaşacaktı. Gecenin kontrolünden bir asırdır uzak olarak yaşayabilmesi lütuf iken, içindeki güçlerin bu nedenden büyüdüğünü bilmek artık onu korkutuyordu. Özellikle de Steve ile yakınken uzun zamandır uykuda olan aydınlık tarafı ortaya çıkmayı bu kadar çok isterken.
Nat kendine gelebilmek için başını iki yana salladı.
"Bu güçlüydü. Git gide içinden çıkılmaz bir hal mi alıyor?"
