Yasak Aşkın Bedeli

BÖLÜM-7 ^KARŞILAŞMA^

KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM!

Medya; Kürşat ;)

"Enver?"

"ne olmuş enver'e?"

"r-revirde bana sa-sarıldı."

...........................................................

Ne olacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu. Ellerim heyecan ve korkudan sırılsıklam olmuştu. Nasıl bir tepki verebilirdi ki?

Nasıl tepki vermesini bekliyorsun cemre en yakın arkadaşının sevdiği çocuğa sarılmış olduğunda sence? İç sesime hak vererek yüzümü almila'ya çevirdim.

"önce beni dinleyeceksin söz mü" kafasını sallayınca devam ettim.

"Ben bugün olaylardan sonra ağlayarak bahçeye köşeye bir yere gidip oturdum. Sonra birden Enver geldi işte.

"Ee"

"işte sonra bana seslendi meğer o da beni arıyormuş ben ağladığım için beni bulup yanıma oturdu. Sonra bu fotoğraf hakkında konuştuk. Daha sonra kavga ettiği sıra herhalde olmuş kaşı yarılmıştı ve kan akıyordu. Onu görünce de telaş yapıp revire gitmesini söyledim. O da beraber gitmezsek gitmeyeceğini söyledi. Bilirsin kan tutar beni o yüzden kalktık ve revire gittik. İşte o an bana sarıldı ama bak yemin ederim ben sarılmadım."

"sa-sarıldınız! Enver ve sen sarıldınız! Allahım ya siz ne yaptınız? Sen benim onu sevdiğimi bile bile ona sarılırken hiç mi beni düşünmedin ha !?

Düşünmemiş olabilir miyim seni ben? Hiç mi tanımadın beni, ben sarılır mıyım ki?

"Nasıl düşünmedim ki? Hem ben sarılmadım. Yemin ederim ben sarılmadım."

Almila çıngına dönmüş gibi sürekli sayıklıyordu. Elleri kafasında saçlarını yolarcasına çekiştiriyordu.

"sarılmışlar, sarılmışlar tabi ya ben rahatsızlık vermiş oldum size sarılmışlar delireceğim allahım sarılmışlar duyuyor musun sarılmışlarr, sa- sarılmışlar."

Almila evin içinde çığlık çığlığa bağırıyordu.

Kesinlikle komşu villalar duymuştu. Ve annemleri ilk nerde görürse görsünler bu gürültü ve bağırışları soracak daha sonra ise kendi evlerinde nasıl huzurlu ve mutlu bir şekilde yaşayışlarını anlatarak övüp annemi sinirlendireceklerdi.

"yeter kendine gel beni anlamıyor musun? Enver'e ben sarılmadım anla artık ben sa-rıl-ma-dım!"

"sen sarılmadın öyle mi? Ahahahahah kendisi sarılmamış duyuyor musunuz benim bir teline dokunmadığım çocuğa sarılmamış, kendisi sarılmamış peki niye yüzüne bakıp gülüşüyordunuz!"

Almila kendinde değildi bunu anlıyordum ama söylediği cümlelerde bana hiçbir zaman kullanmadığı cümlelerdi. Ayılması gerekiyordu. Aklıma tek çare geliyordu. Bunu da onun için yapacaktım.

Ayağa kalkıp onunla aynı hizaya gelince setçe bir tokat attım. Suratını hafif yana eğince açıkta kalan kumral sarı saçları yüzünü kapattı. Sinir bozacak şekilde gülmeye başladı.

Doğrulup yüzüme doğru bakınca elini montunun cebine sokup 3-4 fotoğrafı çıkarıp yüzüme fırlattı.

"umarım ki yaşadığınız aşkınızda hiç mutlu olmazsınız. Ona hep bir daha ki sarılmanda beni hatırlarsın! Ama şunu unutma hep merak etmiştin ya boynunda taşıdığın küçük tüp'ün içindeki sıvı nedir diye? Al kokla bak kimin kokusuymuş. Ben ona sarılacağım günün hayalini kurarken kardeşim dediğim lanet insan onun kokusunu kollarında hissetmiş bile."