Yasak Aşkın Bedeli

BÖLÜM- 3 ^KAVGA^

keyifli okumalar dilerim!

medya; Enver ve Gökdeniz  

Kantinden aldıklarımızı bitirip sınıfın katına çıkmaya başladık ki Almila'nın sesini duydum.

''Bundan kimsenin haberi olmasın lütfen cemre, bende bilmiyorum nasıl bu kadar büyüdü işte yavaş yavaş duygularımın önüne geçemedim bende, nasıl olduğu hakkında ise hiçbir fikrim yok bir an ona karşı bakışlarım, hareketlerim, kelimelerim değişti.''

''Tabii ki bahsetmem canım arkadaşım, ama sende kendini değmeyecek biri için bu kadar hırpalama lütfen, oluruna bırakmalısın bazı şeyleri, senin üzülmene dayanamam ben kuzum, Gel buraya!'' deyip kendisine kollarımı açtım. En azından kendi açımdan rahatlamış oldum.

Onu bu kadar seveceğini tahmin etmemiştim. Zaten hiç ummadığımız şeyler ummadığımız zaman olmuyor mu? Ama yine de bu kadar seveceğini düşünmedim hatta okulun ilk günü yani 3 sene önce;

Okulun ilk günüydü benim açımdan hayatımın bakış açısının değişeceğini bildiğim bir adım attım. Kapıdan girer girmez omuriliklerimden bir soğuk sıvı aktığını hissettim. Çok heyecanlıydım nasıl karşılanırım, arkadaşım olur mu? Derslerime alışabilir miydim acaba? Okul kapısı hepimizin korkarak adım atarak 3-4 yıl sonra ise sevinç çığlıklarıyla çıktığımız o kapı.

Bunları düşünürken benim birçok şeye göğüsleyeceğim sınıfın önündeydim işte. Belki bir gün ağlayarak, belki bir gün eve âşık olarak ya da bir gün kahkaha atarak çıkacağım o kapı benim sınıfımın kapısı. Yukarıya doğru gözlerimi kaldırınca o tabelayı gördüm işte artık bende o rüyadaydım. 9)C. Benim hayatımın başlangıcı olan sınıfa artık bir adım atmam gerekti. Ve işte bende o adımı artık atıyorum. Oturmak için boş yer var mı diye etrafa göz atınca 2 yerin boş olduğunu gördüm. Birinde bir erkek, diğerinde ise bir kız oturuyordu. Kapının orada 1-2 saniye durunca kız hafifçe ayağa kalkarak bana yer verdi. İlk saniyede bu kadar anlayış beni şaşırtmıştı galiba. Kız hafifçe tebessüm ederek elini uzattı.

''selam! Ben Almila, Sen?''

Çok tatlı ve acayip samimi bir kızdı bence. Böyle biriyle ilk günden karşılaştığım için çok şanslıydım. Keşke bu şans başka yerlerde de bana uğrasaydı. Uzattığı eli tuttum ve ''Selam bende cemre memnun oldum.'' Deyip sırtımı sert tahta parçasına dayadım. Ne olurdu ki şu milli eğitim bakanı amca şunları yumuşak yapsa yani.

''ilk dersimiz edebiyat sever misin?

Ben içimden milli eğitim bakanıyla konuşurken Almila da benle sohbet etmeye çalışıyordu bende ona dönüp konuşmaya başladım.

''Ah evet pardon dalmışım, ilk günüm diye biraz heyecanlıyım sanırım.''

Güldü, ''bence fazlasıyla heyecanlısın, rahatla biraz senle çok iyi anlaşacağız öyle hissediyorum.

İyi bir kıza benziyordu. Tanışmam da bir sakınca yok gibi gözüküyordu. Hafif bir tebessüm edip ''belki de hem edebiyatı da çok severim çok iyiyimdir.''

''Buna sevindim çünkü çok gıcık ve bezdirici bir kadınmış duyduğuma göre ve edebiyatı da o kadar sevmem.''

Bu dediği şeye çok güldüm. Almila'yla çok iyi anlaşacağız.

Almila'yı çok sevmiştim. Nedense bana çok iyi geleceği kesindi. Bana ilk tanıştığımız andan itibaren her şeyini anlatmıştı. Çok ortak yönlerimiz vardı. Ve kendisi çok cana yakındı.