İçimdeki Savaş

5.BÖLÜM:A.Ş.K

Düzenlendi

Hayat bir oyun ve ben bu oyun da kaybedenden fazlası değilim.

Medya Asel'in okula giderken giydikleri.

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

Polisler odadan çıktığında onunla beraber odaya girdik Reyhan teyzem onu görünce ona teşekkür etmek için ağzını açıcakken o teşekkür edeceğini anlamış gibi onun konuşmasına izin vermeden hemen lafa atladı "Teşekkür etme Reyhan teyzem kim olsa aynısını yapardı." dedi. Çok samimi konuşmuştu bu adam gerçekten çift kişilikli bir psikopattı. Reyhan teyzem adını sorunca adının Barış olduğunu öğrendim. Bu adamdan olsa olsa savaş olurdu barışmış pabucumun barışı. Canımı sıkıyordu onun burda
olması o da bunu öfleyip pöflememden anlamış olucak ki Reyhan teyzeye dönüp "Geçmiş olsun teyzem ben yine uğrarım." dedi tam gidicekken birşey hatırlamış gibi Reyhan teyzeye döndü. "Teyzem al bu benim telefon numaram eğer o adam seni rahatsız ederse beni arayabilirsin." dedi . Reyhan teyzem ona minnetle bakıp herşey için tekar teşekkür etti. O gidince Reyhan teyzemle yanlız kaldık biraz konuşup dertleştikten sonra içeri doktor ve hemşire girdi hemşire birşeyeleri kontrol edip odadan çıkınca doktorda yarın hastaneden çıkabilirsiniz deyip çıkmıştı. Gece hastanede Reyhan teyzenin yanında kalmıştım.
Hastanede benim ısrarlarıma dayanamayan Reyhan teyzeyle beraber benim evime geldik. Eve geldiğimizde Reyhan teyzeye kendi odamı vermek istemiştim ama istemeyince mecburen 'evime zorla girdiği gün onun -Barış'ın-' kaldığı odayı verdim. Yabancı hissetmesini istemediğim için Reyhan teyzeye evdeki eşyaların yerini gösterdim. Akşam olduğunda birlikte yemek hazırladık ve afiyetle yedik gerçekten çok güzel yemek yapıyordu. Bugün iyi ki okulum yoktuda rahatca yanında kalabilmiştim. Yarın okula gitmem gerekiyordu adamın onu bulup zarar vermesinden korkmuyordum çünkü polis koruması vardı.

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

Sabah uyandığımda mutfaktan mis gibi kokular geliyordu. Tuhaf gelmişti ilk defa böyle bir sabaha uyanıyordum ve içim huzur doluydu. Mutfağa girdiğimde Reyhan teyzemin enfes bir patatesli börek yaptığını gördüm. Annem öldükten sonra ilk defa birini öpmek gelmişti içimden ve gidip Reyhan teyzemin yumuşacık yanaklarından öptüm o çayı demlerken bende hızlıca banyoya gidip işlerimi hallettikten sonra üstümü değiştirmeden mutfağa gittim Reyhan teyzem herşeyi hazırlamış beni bekliyordu birlikte keyifli bir kahvaltı yaptık. Kahvaltıdan sonra saat 2' de ders başlayacağı için giyinip durağa gittim. Durakta otobüs beklerken yan tarafımda ki boş yere bir adam oturdu. Ben rahatsız olup biraz sağa doğru kaydım ama adam da benimle beraber sağa dogru kaydı ve elini birden belime attı ben sapık var diye bağırmamla adamın yere düşmesi bir oldu. Barış'ın adamı yerde yumrukladığını gördüğümde Barış'ı adamın üstünden çekmeye çalıştım. Ama çekmeyi başaramadım tam geri çekilip dövmesine izin vericekken Barış'ın adama savuracağı yumruktan nasibimi almıştım. Canımın acısıyla burnumu tutarken Barış bana şok için de bakıyordu. Elimi burnumdan çektiğimde kanadığını gördüm.
Çevredeki insanlar polisi aramış olucak ki durağa polis gelmişti. İfademi alıcak polisi gördüğümde şaşırmıştım geçen ki olayda ifademi alan polisti bana bakıp sırıtarak " Seni tekrar aynı adamla ifadeni alırken görmek ne kadar güzel." dedi. Sahi bu aralar ne kadar polis görmüştüm. Belime elini koyan adamdan şikayetçi olmuştum. Aslında hazır polis burdayken Barış'ıda mı şikayet etsem diye aklımdan geçirmiştim ama sonra bana bir zararı olmadığını düşünüp vazgeçmiştim. Saat 2'de dersim vardı ve şuan saat 1.30'tu hızlıca müsade isteyip karakoldan çıktım. Keşke beni okula bırakmalarını rica etseydim. Kesin derse geç kalıcaktım. Ben durağa doğru yürürken yanımda motorun durmasıyla istemeden de olsa gerilmiştim.
Motordan inen adam karşımda durdu ve kaskı çıkardı Barış'tı bu adam niye heryer de karşıma çıkmak zorundaydı. Bana bakıp "Okula geç kalıcaksın istersen seni bırakayım."dediğinde. Ders saatimi nerden bildiğini sorgulamıştım. Ama acelem olduğu için kabul edip motora atladım. Ben bindikten sonra Barış'ta kaskıni takıp motoru çalıştırdı elimi koyucak yer ararken yer bulamayınca mecburen Barış'ın beline sarıldım okula gelsiğimizde dersin başlayalı 2 dakika olmuştu ona teşekkür edip gideceğim sıra Barış kolumu tuttu yüzüne baktığımda gözlerinde pişmanlık dolu bir ifade vardı "Özür dilerim yanlışlıkla sana vurduğum için." dediğinde derse geç kalıcağımı söyleyip dersliğe doğru koştum. Sınıfa girdiğimde özür dileyip yerime geçtim.

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

Ders bittiğinde notlarımla birlikte kulüp odasına  inerken aklımda Barış'ın benden özür dilemesi ve beni nasıl bulduğu vardı adam resmen kurtarıcım olmuştu.Ne zaman başım belaya girse yanım da ilk o oluyordu ve bu biraz garipti. Kulüp odasına geldiğimde aklıma grup ödevimiz geldi ve ben grup ödevleri yapmaktan nefret ederdim. Arkadaşlar araştıracakları konuyu seçerken ben sesizce bekliyordum onlar konuları seçince kalan konuya baktım bu gerçek miydi. Konu Aşk ve edebiyattı ve ben birkez daha edebiyat kulübünü seçtiğim için nalet ettim. Ben bunu nasıl yapıcaktım. Kendime söverek kulüp odasından çıkıp kütüpahaneye doğru adımladım. Kütüphaneye girip ünlü edebiyatçılarımızın kitaplarını olduğu bölüme geldim. Özdemir Asaf 'ın 'Lavinia:Aşk Şiirleri' kitabını aldım ve kütüphaneden çıktım.
Üniverstenin içindeki ağaçlık bölgeye gittim ağacın dibine çöktükten sonra kulaklığımı çıkarıp rasgele bir şarkı açtım. Kitabın sayfalarını çevirirken bir şiir gözüme çarptı ;
"Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin."
Özdemir Asaf'a göre buydu aşk peki bana göre neydi? Nerden bilebilirdim ki daha önce hiç aşık olmamıştım. Ama bildiğim birşey vardı o da daha fazla acı çekmek istemediğimdi.

○•○•○•○•○•○•○•○•○•

Eveet yeni bölüm geldi beğendiyseniz lütfen oy verin yazım hatalarım varsa affola yorum yaparsanız mutlu olurum. ♡♡♡♡